Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
H. Samkalden

Batavia, 8 januari 1938

Bat., Zaterdag.

Beste Hugo,

Je artikel herlas ik met klimmend genoegen (ondaks de 2 of 3 zetfoutjes) in gedrukten vorm. Ook Bep was er zeer over te spreken en vond het goed geschreven, hetgeen ik onderschrijf. DD. kreeg een touchant schrijven van Julius Peé, dat ik je zal laten zien - afschrift ervan althans - als je hier komt. Verder schreef Johan Koning een ‘warm’ stuk in de Haagsche Crt. en Nico Rost een misselijk, door-en-door berekend partij-stukkie van loven en toch weer bestraffen in de belgische Vooruit.^1. - Op het archief gaat het best. Verhoeven uiterst geschikt. Verder zagen we ‘jouw’ Jansen^2. eenige malen. Ik vind hem bizonder sympathiek, en van een onmiskenbare qualiteit (noem het zuiverheid, eerlijkheid, wat je wilt, maar je voelt het, het is er - en dit is precies wat hier bijna nooit is).

Wanneer zien we je weer? Ik heb een onlust in schrijven, vmdl. omdat het andere werk nog wennen moet. Maar je bent altijd welkom, zooals je weet. - En 't nieuwe hok in Bogor^3. - zelf?

Steeds je

EdP.

1. J. Koning, ‘Letterkundige kroniek’. In Haagsche courant van 8 december 1937; en N. Rost, ‘De man van Lebak, E. du Perron over Multatuli’. In Vooruit van 28 november 1937.

2. A. Jansen (1907-1942), ambtenaar bij het departement van Binnenlands Bestuur, studievriend van Samkalden.

3. Oorspronkelijke en na de onafhankelijkheid van Indonesië weer in ere herstelde naam van Buitenzorg.