Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
H. Marsman

Amersfoort, 20 augustus 1936

Amersfoort, Donderdag.

Beste Henny,

Als we niet bij de ‘vlasakkers’^1. staan, loop dan gewoon hierheen, want het is, meen ik, maar 3 minuten van hier. Neem je Ducroo mee? - Ik heb al je copy gelezen en bekrabbeld - voor een deel met ‘bévend handschrift’^*, zooals die leeraar van Napoleon's abdicatie te Fontainebleau vertelde aan Menno (ken je dat verhaal?)^3. - maar ik zie geen verschil tusschen den inhoud van de eene enveloppe en de andere. De oorspronkelijke collectie x-stralen viel me niet mee; een heeleboel daarin doet aan als herhaling of is nogal ‘onbelangrijk’; wschl. omdat de voornaamste kwaliteit van je proza: het rhythme, het élan, de ‘vurigheid’, in een aforistische vorm geen kans krijgt.^4. En je bent onuitstaanbaar waar je den lezer direct aanspreekt (‘ik hoop u duidelijk gemaakt te hebben,... moet ik u dan 100 × zeggen’) en hem soms waarheden-als-koeien toeblaft met een ijver die zich alleen door Holland laat verklaren. Die kant zou ik er genadeloos uitflikkeren; alles overlezen als voor jezelf en je gelijken bedoeld. (Sommige stukken, als dat over Donker,^5. zijn alleraardigst.) Enfin, ik hoef hier niet meer te vertellen, want mijn opinietjes staan er overal bij.

Tot ziens dus. Hartelijk je

E.

1. Oude treinhalte aan de rand van Amersfoort.

* nl. in den trein, terwijl ik Gille naar Br. bracht en weer terug -

3. Zie Scheepsjournaal van Arthur Ducroo. Amsterdam: Veen [1943], p. 28 (Vw 5, p. 303).

4. Niet uitgegeven.

5. H. Marsman, ‘Anthonie Donker’ en ‘Grenzen’. In H. Marsman, Kort geding. Brussel: Stols 1931, p. 69-75 en 77-83.