Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
S. Vestdijk

Parijs, 24 april 1935

Parijs, Woensdag.

Beste Simon,

Dank voor je correcties. Ik houd er behoorlijk rekening mee, voor zoover dat gaat. Ik kan de proeven niet heelemaal laten omgooien, maar voor een heeleboel details heb ik je raad opgevolgd.^* Dikwijls vraag je dingen die je later nog krijgt (dat heb je trouwens al gemerkt).

Ik denk dat dit boek over het algemeen toch niet in je smaak zal vallen: het is, denk ik, èn niet geserreerd èn niet ‘Proust’-achtig genoeg, d.w.z. dat er niet genoeg subtiele details in voorkomen, op een speciale manier gezegd. En dan moet het lezen in kleine vervolgjes (proeven) wel fnuikend zijn.^**

Overigens zijn er vele dingen die ik zelf belabberd vind en die ik ook nog zooveel mogelijk heb veranderd. O.a. allerlei herhalingen en kleine ouwehoerigheden; en dan is er één hfdst. (dat over Bella Heverlé etc.) dat erg beroerd is geschreven. Ik moet je trouwens zeggen dat ik van dit boek nu meer dan mijn bekomst heb en dat deze proeven - ik krijg ook nog revisie en moet er niet aan denken! - een bezoeking voor me zijn. Met de kleine details die je aangeeft, help je me dus erg, waarvoor hierbij veel dank.

Ik kom misschien spoedig even in Den Haag en reken er dan op je bij Menno te zien.

Hartelijke groeten van je

E.

* Schrappen gaat beter dan bijschrijven, over het algemeen.

** Ik zou willen dat de ‘goede lezer’ het in boekvorm verslond; d.w.z. het leest bijna als roddelpraat, om dan achteraf te merken dat het als ‘wereld’ toch heel wat behoorlijker is. Zooals je iemand uit brieven leert kennen; dit laatste zegt wel alles.