Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
A.C. Willink

Voorburg, 29 december 1933

Voorburg, Vrijdag.

Beste Carel,

Heeft de jonge Van Schendel je verteld hoe wij prachtige stem-biljetten hebben ingevuld, op de kunstwerken in Parkzicht rondgehangen?^1. En is de executie^2. nog van toeschouwers gepurgeerd? Heeft Mama de operatie^3. kunnen verdragen en was het resultaat bevredigend?

Spreek niet over de kansen bij Querido, opdat Van Kampen niet via ‘de Kring’ wordt ingelicht vóór hij het van mijzelf hoort. Als ‘Mama’ het weet, weet natuurlijk meteen ‘de Kring’, en daarna via ‘Mieltje’^4. of zoo, ‘Bob’^5. het ook nog. Houd, als je je al verpraat hebt, het bericht erg vaag.

Ik moet vanavond met Ter Braak naar een première en nu boodschappen doen. Hartelijk dank nog voor al jullie gastvrijheid, ook voor het snoezige stoutekind-achtige wezentje Wilma. Bep laat jullie ook hartelijk groeten en betreurt het dat ze niet nog kon komen, maar we waren allebei erg moe en niet goed meer in de stemming. Later beter, maar komen jullie liever in Parijs.

Een hand van je

E.

1. In hotel Parkzicht te Amsterdam was op dat moment een schilderijenexpositie gaande, waarbij het publiek zijn mening schriftelijk kenbaar kon maken.

2. Willinks schilderij Laatste verdedigingsrede.

3. Facelift.

4. De illustratrice Emile Bron, die voor P.N. van Kampen werkte.

5. P.N. van Kampen jr.