Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
S. Vestdijk

Bellevue, 4 augustus 1933

Bellevue, 4 Aug. 1933.

Beste Simon,

Eenige woorden, in haast, maar welgemeend.

Situatie: steeds beroerd. De erfenis wordt in Sept. of Oct. mis-schien eindelijk geregeld, maar in afwachting daarvan zitten we uiterst krap.^* Gille is naar een kostschool in het vegetarische genre, en Simone zoekt vergeefs werk en woont nu op twee kleine kamertjes voor ± fl. 15 's maands, en voelt zich erg zielig. (Ik zeg dit niet om oude ‘complexen’ bij je wakker te roepen, maar omdat het hoort bij de situatie.) Bep en ik bekrimpen ons zooveel wij kunnen, zetten ‘copy’ uit, die overal half wordt versmaad. Wij hebben de juiste formule voor ons leven nog lang niet gevonden! - Jij ook niet, hè? Wie wèl, in deze rottijd?

Forum wordt misschien in '34 opgedoekt. Het zal niet aan den heer secretaris van dat tijdschrijft liggen, als het voort blijft leven. Deze bulkende ijdeltuit meent dat hij en hij alleen Forum is, en als hij naar Indië gaat (waar, zegt hij, kans op is) vindt hij het vanzelfsprekend als het blad ook opgeheven wordt.^** Daarbij komen andere dingen die gemaakt hebben dat ik iedere relatie met dezen sinjeur heb verbroken. Hij heeft een soort ‘inzicht in kunstenaars’ gekregen - in jou, mij, Marsman, Slauerhoff, en in Menno wschl. ook - die een rund als hem (term van Marsman) niet voegt. Ik heb er lang over gedaan om het voor mijzelf uit te maken, maar ik deed het nu met 100% overtuiging. Hij verrekke in zijn dagelijksche zelfoverschatting die hem nog wel eens gaar kookt.

De stukken van je ‘roman’^1. vielen mij niet mee.^*** Later hoorde ik van Menno dat je het boek terugkreeg - het was te dik, en ook hierin schijnt de heer Bouws een minder brillante rol te hebben gespeeld - en dat je het nu ook ‘voor jezelf terugnam’. Is dit niet overdreven? Ik kan niet aannemen dat iemand met jouw gevoeligheid en intelligentie, en met jouw middelen, zich 900 blzn. lang ‘vergist’ zou hebben. Ik denk dat je je hebt laten verleiden door de lengte en omvang van Proust, dat je je op dezelfde manier hebt willen laten gaan en toen doodgewoon in de specifiek-Hollandsche langdradigheid (of uitvoerigheid) bent gegleden. Maar er zit misschien een zeer goed boek in die 900 blzn. copy, - al was het maar een fragmenta-risch boek, iets van nog geen 200 blzn. Leg het MS. weg en lees het over een jaar over, en schrap, schrap alles wat niet ‘pakt’, en je zult zien dat er nog iets zeer behoorlijks overblijft, en zeker voor een debuut in proza. Ik heb op het oogenblik absoluut geen tijd, maar zoodra ik dat weer heb, wil ik graag het MS. hebben en je ‘on-Hollandsche lezer’ zijn: ik geloof dat dat het voornaamste is wat je hier noodig hebt!

Schrijf mij eens hierover, en ook hoe het met je gaat. Kom je nu weer buiten? Je moet dat dan maar weer eens doen, als je er eigenlijk geen trek in hebt. Ik geloof niet aan kamerliteratuur, ondanks Proust - of je zou carrément moeten schrijven à la Kafka. Het probleem van je roman interesseert mij erg; ik zou mij persoonlijk geslagen (of verraden) voelen, als je boek werkelijk heelemaal niet deugde; ik zeg met alle overtuiging: dat kan niet.

Met hartelijke groeten, je

E.

* En wat er komt is zeker van geen beteekenis! Hoogstens om het weer een tijdje rustiger te hebben.

** De uitgever vindt ook dat hij niet bepaald zaken maakt, maar is toch 10 × zuiverder dan de heer secretaris, die de groezeligheid krijgt van den ras-‘bemiddelaar’.

1. Kind tussen vier vrouwen.

*** Ik zag twee fragmenten voor Forum.