Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
J. Greshoff

Bellevue, 13 december 1932

Bellevue, Dinsdag.

Beste Jan,

Twee Florellen gingen Kutterwaarts; zijn ze in behouden haven geloopen? De zaak Sander is opgeklaard: tactloos, als altijd, maar niet zóó kwaad. We hebben alles alweer geschikt. Hierbij de brieven van Van K.

Je moet absoluut Céline lezen. - Ik schreef met Bep samen over de prijzen, voor Het Vaderland.^1. Beslissing wordt afgewacht. (Denk wel: officieel is het Bep alleen!)

Dank voor gezonden kranten, knipsels, enz. en voor doorzending van Serena. Moge Coenen behagen scheppen in het teedere wicht en gevoelig blijken voor de charmante ‘half-tonen’ waarin de novelle geschreven is. - Ik schreef voor Forum nog over Mária Lécina. Over mijn stuk over Donker zeg je niets; blijkbaar viel het je dus tegen.

Van der Meulen viel mij erg tegen: door Henny gevraagd om ook wat voor de Uren te schokken, schreef hij een aartslullig, Hollandsch briefje terug, boordevol van philisterwijsheid. Mijn maag is er nog wat van streek van. Overigens een beste vent toch.

Wat er van Gille terecht moet komen, weet ik ook niet. Misschien krijg ik later nog vat op hem; misschien wordt hij een mispunt van het eerste water. Je m'en lave les mains - voorloopig althans: men kan niet iedereen met één kind tevreden stellen.

Bij voorbaat dank voor de ‘wealthy man’.^2. Neem in ieder geval mee, als je hier komt, al was het maar om het Bep ééns te laten hooren. Onze gramofoon is totaal verpest door het verhuizen.

Wij hebben met de Buckland Wrights laatst thee gedronken, en het was zóó gezellig, dat we er zijn blijven eten en daarna samen naar de bioscoop zijn gegaan: Achttien meisjes in een boot of zooiets^3.: een onmogelijk ding, wschl. in elkaar gezet door de gymnastiekonderwijzeres van Mädchen in Uniform, ik bedoel: van het pensionaat uit die film - drastisch Germaansch, Nacktkulturachtig, sportief en lesbisch door elkaar, en ‘rehaussé’ door een alleraandoenlijkst abortusmotief. Totaal ‘geschift’, zou jij zeggen, maar zeer instructief voor de mentaliteit van heden. John is inderdaad een puike kerel, en Mary is ook heel geschikt; vindt zichzelf zoo aardig en is het daarom ook - que veux tu? die soort illuzies kan erg goed helpen.

Ik houd niet van plankenwijven, dus ook niet van Florelle. Sex-appeal heeft ze voor geen cent voor me, en de natuurlijkheid bij een actrice is natuurlijk nòg een pose. Als je met haar sprak, zou ze daverend bête blijken te zijn. Maar laat je je illuzies niet ontnemen, en denk maar dat ze snoezig lief en eenvoudig is; ik houd in dat opzicht meer van Aty.

Voilà; hartelijke groeten onder ons allen; steeds je

E.

Ik ben tot walgens toe ontroerd door Gide's communistisch gedaas in de N.R.F. van October,^4. dat ik gisteren pas las. Léés dat; en ook de serie ‘revendications’, ofwel: ‘wat denk ik van de komende wereld?’ in de N.R.F. van December.^5.

(Dit is mijn laatste stukje papier! ik moet nieuw koopen.)

1. ‘De bekroning van Céline’. In Het vaderland van 13 december 1932 (av.). (Ondertekend door E.d.R.).

2. Grammofoonplaat, die DP aan Gr. had gevraagd.

3. Acht Mädels im Boot van Erich Waschneck.

4. NRF van oktober 1932 bevatte het slot van Gide's ‘Pages de journal’ (januari-juni 1932) waarin hij zijn overgang tot het communisme beschreef.

5. In het ‘Cahier de revendications’ (in NRF 20 (1932) 231 (december), p. 801-845) gaven een aantal jongeren hun mening over maatschappelijke problemen.