Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
J. Greshoff

Bellevue, 6 december 1932

Bellevue, Dinsdag.

Beste Jan,

Ik zal vanmiddag nog op zoek gaan naar effigies van Florelle, alias Odette Rousseau, aangezien die dame van de planken je zoo behaagt.

Hierbij de vertaling van Hautes et Basses Classes en Italie, met een kort inleidend woord, direct onder den titel af te drukken in kleinere letter, bij publicatie in tijdschriftvorm.

Wil je Coenen vragen of hij het verhaal wil voor Groot-Nederland. Het zal niet meer beslaan, dunkt mij, dan 25 blzn. Mocht hij het niet willen, weet je dan een ander adres? Ik wil het ook wel als boekje direct uitgeven (bv. bij Boucher?) als ik er geld voor krijg, maar als het mes aan twee kanten snijdt, is mij dat wel zoo lief.

Geef je nu maar geen moeite meer voor het dctective-verhaal - ik bedoel voor die eene bladzij; ik zal wel onthouden wat ik erbij te voegen heb en de verandering op de proeven aanbrengen. Dank voor de snelle doorzending.

Die kiekjes van je zijn werkelijk heel zielig. En daarbij nog zoo koket!

Bep heeft haar eerste proeve van Parijsche briefstijl met een vriendelijk woord van Schilt, en een alleraardigst begeleidend schrijven van Pannekoek aan mij, als ‘onvoldoende’ teruggekregen. Maar ze verwachten méér van haar! Arme Bep, ze weet nog niet of ze het nog eens probeeren zal - en of ze het wel kàn en zoo meer. Dat correspondentschap is wel een probleem geworden in dit huis!

Marcel Pieters is een erg geschikt iemand - hij sprak altijd Vlaamsch met je zoontjes. Hij was er vóór François; de man wiens aangezicht door mij gemaltraiteerd werd, heette Omer Sterckx! Die Marcel was een heele bescheiden stille jongen, en is van ons weggegaan omdat hij de auto van mijn moeder stukreed toen het ding zoo vol met nonnen zat; alles bij elkaar dus werkelijk wel een sympathieke figuur. Jammer dat je hem niet aanbevolen hebt aan den generaal; wie weet of hij niet tot even antimilitarische prouesses in staat geweest zou zijn als tot anticlericale. En ik verzeker je; sans avoir l'air d'y toucher!^*

‘Mary’ B.W.^1. was inderdaad zeer gezellig en spraakzaam. Maar en Bep en ik vinden ‘John’ toch aardiger. Wij gaan a.s. Vrijdag bij hen theedrinken.

Naar Luxemburg schrijf ik je maar niet, tenzij je er lang blijft. Ik vind dat je daar ook maar eens uit je correspondentie moet zijn, al ben je geen wealthy man met een hond thuis, die van je verbrande paarden eten kan. (Als je ooit die plaat^2. wegdoet, geef het mij dan!)

Tot later. Veel liefs, ook voor Aty en verder gezin, van ons allebei, en een hand van je

E.

Je kunt Van Kampen zeggen dat Hennie bij Querido is geslaagd. Die V.K. lijkt me een beste kerel; de toon van zijn brief aan jou vind ik nog aardiger dan die aan mij. Hij heeft ook niet die Amerikaansche één-phrase-stijl van Zijlstra. - Sander kan nu voor mijn part de pip krijgen.

* Het is zoo mooi als je bedenkt dat de man een uitstekend chauffeur was, die verder nooit ongelukken had. Ik ben er niet zeker van dat hij de zegen niet heeft afgesmeekt van de révérende mère van Sart-Risbart, wier heele gezicht was opengehaald. De waardige vrouw heeft zich met volmaakte christelijke berusting in het avontuur gedragen, maar moest wegens zenuwen toch 3 maanden worden geremplaceerd.

1. De echtgenote van John Buckland Wright.

2. Niet geïdentificeerd.