E. du Perron
aan
S. Vestdijk
Spa, 8 augustus 1932
Spa, Maandagmiddag.
(Ik ben wat onlekker - wschl. kou
gevat - en schrijf je uit bed.)
Beste Simon,
Van mijn moeder hoor ik dat je - aangezien Gille nog steeds bij haar is! - nog steeds in Brussel moet zijn. Ik ben hevig ten achter bij je; je brief staat anders op mijn nachtkastje en iederen dag denk ik eraan dat ik je niet alleen een antwoord schuldig ben, maar dat ant-woord graag en met een dankbaar gemoed voor je gezellige ‘regelen’ geven zou. Enfin, vandaag gebeurt het dan. Nieuwtjes heb ik niet veel; Menno en Wim ter Braak waren hier maar 3 dagen; wij zagen een concours hippique, dat erg vervelend was, en het kiezen van een juffrouw Turkije (zoals de N.R.Ct. puristisch schrijft) tot juffrouw Wereld. Dit laatste duurde niet lang, want de ‘operations du jury’ (onbloedig, naar men mij vertelde) hadden den vorigen avond plaatsgehad. - Wij zitten nu weer stil en alleen, wandelen af en toe, lezen ook nog, doen wat den christenen voorgeschreven werd te doen (‘bemint elkaar’) en wat jij ook doet (met zooveel minder kans op ‘vermenigvuldiging’!) en het leven gaat voort, goddank.
Ik hoop vurig dat je bezig bent de laatste jalouzietjes van Simone voor mij weg te fucken. (Van jalouzie van jou t.o.v. haar verleden kan werkelijk geen sprake zijn!) Simone is iemand die zich aan den ander hecht, tot plotselinge ontvlamming is zij, geloof ik, niet in staat; met mij tenminste was het evenmin zoo; alles wordt bij haar, ‘groeit’ uit sympathie. (Amoureuze sympathie, zullen we dan maar zeggen.) Ik denk dat dit verblijf van je in Brussel haar geheel voor jou gewonnen zal hebben; en als dit nu jou ook maar gelukkig maakt, kan iedereen tevreden zijn! Als ik haar nu later weer eens terugzie, moet ze mij dan ook maar geen sprookjes vertellen, noch hatelijkheidjes, als het kan, maar probeeren rustig met mij af te handelen wat er dan te bedisselen valt. (Je zult nu wel weer bevestigd zijn in je gevoelen dat de moederliefde bij haar in de 2e plaats komt.) - Schrijf mij eens wat je plannen zijn; blijf je nog lang in Brussel? Word je uit Holland om bepaalde redenen weggehouden? Ik ben benieuwd te zien hoe jouw leven verloopt, met deze historie eraan! maar ik ben het in alle vriendschap.
Hoe kwam je ertoe je illuzies te vormen omtrent Wiertz?Ga naar voetnoot2. Enfin, je hebt nu gezien wat het is; en iedereen heeft in zijn jeugd nogwel aan dezen grappenmaker geloofd, die van een zekere schilderspotentie trouwens niet verstoken was.
Heb je Forum 8 gezien, met je Vlinder erin?Ga naar voetnoot3. Het is en blijft een curieus, mysterieus gedicht. Maar gooi er alsjeblieft àl de puntjes uit, die het nu nog bederven, voor mijn gevoel; ze verhelderen niets, en geven aan het geheel een hijgend, hysteries bijtoontje, dat er heelemaal niet bij past. De juiste intonaties en tussenruimten vindt de (behoorlijke) lezer zelf wel. - Greshoff bleek ik bij overlezing veel te làng vinden (en weer met te veel herhalingen), ofschoon hier en daar wel treffend. Hij zou zoo oneindig veel beter zijn, als hij het wat geserreerder doen kon!Ga naar voetnoot4.
Ik zou hem toch maar opzoeken als ik jou was; dat is wel zoo gezellig - en hij weet er nu tòch alles van. ‘Roddelen’ bepaald, als je hem vraagt te zwijgen, zal hij zeker niet; en mocht hij er met deze of gene over ‘praten’, wat duvelt dat dan nog? Je bent je ‘eigen baas’ en Simona idem; de eenige persoon die hinderlijk zou kunnen zijn, mijn moeder, vindt deze geschiedenis eigenlijk prachtig, dus... Het is ook wel aardig voor S., die er dan niet opeens uit is.
Wij gaan misschien spoedig weg, maar de geldhistorie maakt ons bezorgd en verhindert ons om ‘definitieve’ stappen te doen voor dat wonen in Frankrijk. Het is vervelend genoeg; misschien komt er in September verbetering. Ik kreeg van mijn moeder 1000 frs. te weinig omdat zij zelf het niet heeft; Simone liet ik van Gistoux uit haar geld sturen, om geen vertraging te hebben. - Nu weet je weer wat, dus epistoleer gauw terug.
Met hartelijke groeten, ook van Bep voor jou en van mij aan Simone,
de hand van je E.