Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
F.E.A. Batten

Gistoux, 1 augustus 1931

Gistoux, Zaterdagavond.

Beste Frederik,

Best, wat dat gedichtje betreft.^1. Zóó begrijpt niemand er iets van. En Nijhoff zwijgt wel, dat garandeer ik. Dat EI zal hij heelemaal niet grappig vinden, overigens. Maar je moet in de 2^e regel ‘rijmen’ (als dàt er staat) door ‘rijmpje’ vervangen; anders is het of je hèèl zijn rijmkunst bedoelt, en niet deze eene zoutelooze witz.

Ik houd me dus voorbereid op je geldzendingen en desiderata. Inderdaad zond ik je een Domineesland, echter met een uitgekrabde opdracht op de laatste blz. Ik hoop dat dit niet erg is? - De Groene bevat(te) Marsman's proza. Haal er je hart aan op.

Bloem is een alleraardigst iemand. Als zijn brief ironie bevatte, was het een zéér speelsche. Maar ik geloof eerder aan een overgroote (ouderwetsche) hoffelijkheid.

Amuseer je bij je ongeparfumeerde sloot.^2. Van hier geen nieuws. De zon komt terug, maar de regen laat zich niet zóó maar verdringen. En ik werk een béétje.

Hart. gr. van je

EduP.

Dank voor het uitknipsel.^3. Van de ‘vaderlandsche’ ironie heb ik niets gesnapt. Het is toch lastig, soms, als je zoo dom bent.

1. Batten stelde voor de limerick te plaatsen onder zijn naam met het onderschrift ‘verantwoordelijk voor de plaatsing’.

2. Batten merkt hierbij op: ‘Dit moet een greppel zijn geweest in de nabijheid van Huize ter Geul in Valkenburg (L.), waar ik mijn amoureuze zomervakantie doorbracht’.

3. Vgl. 926.