Brieven. Deel 6. 1 november 1935-30 juni 1937

[p. 145]

2867. Aan J. Greshoff: Parijs, 18 maart 1936

Parijs, Woensdag.

Beste Jan,

Ik hoop dat je niets aan Guilloux geschreven hebt en dat ik deze brieven (hierbij de jouwe terug en ik kreeg er zelf een) niet te danken heb aan een stootje jouwerzijds. Guilloux schrijft mij heel aardig, zeggend dat ik volkomen gelijk heb. Wat zal je daartegen beginnen? We moeten dus nogmaals vaststellen dat ik voorbarig ben geweest en dus, ondanks mijn gelijk, tòch ongelijk had. Mij best. Ik zal G. eerstdaags schrijven en dit bittere smaakje wegspoelen; en ik hoef zelfs niets meer te verwijten, gezien dat hij zich uitvoerig ‘schuldig’ erkent.

Maar als ik jou brieven schrijf heb ik niet het gevoel dat ik aan een tribunaal schrijf, dus ‘délateur’ speel. Ik schrijf je zooals ik je dingen zou hebben gezegd. Beschouw de heele historie dus tot nader order als een afgedane ‘conversatie’ (het woord is wat licht!).

Gisteravond Malraux gehoord^1.: misschien ietwat te wijdloo-pig - het arme publiek kòn hem gewoon niet bijhouden - maar als altijd vol ideeën en briljant. Aragon hoe langer hoe onuitstaanbaarder, een poerummaker bij de gratie Gods. Maar een ‘duel’ is het toch allerminst geworden; dat zou de discipline toch ook verbieden. Gelukkig voor Aragon, want hij zou ‘schoongeveegd’ zijn geworden, geen mensch in de zaal die daaraan twijfelt, ondanks zijn steeds hardere stem. - Hierbij één opmerking van deze heer: ‘Le Temps du Mépris staat vèr boven La Cond. Hum., omdat er een actueele Duitscher in de nazi-gevangenis in voorkomt - genre Thaelmann^2. - terwijl in La C.H. allerlei imaginaire Chineezen elkaar over leven en dood de persoonlijke problemen stellen van André Malraux’. - Deze sergeanten-crétinerie geeft je een idee van de rest. Chiaro heeft ook weer een nieuw pak walging voor den man opgedaan en we hebben bij het uitgaan een gezonde fou rire gehad over al het moois dat we hebben gehoord.

Nu die vertaling van Le Sang Noir. Schrijf mij even wat je denkt.

1. Zie 2857 n 10.

2. E. Thälmann (1866-1944), sinds 1925 voorzitter van de Duitse communistische partij, de KPD, en tussen 1925 en 1932 kandidaat bij de presidentsverkiezingen, werd in 1933 bij het aan de macht komen van de nationaal-socia-listen gearresteerd, begin 1936 berecht en in een concentratiekamp opgesloten.

[p. 146]

Wil jij het doen? Ik ben bereid, Bep is bereid; het kan ook zijn dat Bep en ik het samen doen, want ik heb ook gevraagd aan de W.B. of ik Le Temps du Mépris voor ze vertalen kon. In ieder geval ‘ga ik erover’, als Bep het doet; over Le Sang Noir, bedoel ik in dit geval! Als ik weet wat jij wilt - dat wij het samen zouden doen is practisch natuurlijk zoowat uitgesloten - dan zal ik mij weer tot de W.B. wenden. Dus antwoord omgaand. Ik zal dàn ook Guilloux antwoorden; dus ik wacht nu eerst op je brief.

Ik ga niet Vrijdag maar Maandag eerst naar Lyon.

Hartelijk gegroet van je

E.

Is dat portret v. Stendhal op weg naar jou of naar mij? Stuur het direct door, als jij het hebt. Is er geen boek dat je hebben wilt en dat ik je zenden kan in ruil voor de uitgegeven gelden? Wil je een boekje over Saint-Just, van Gaston Vidal?^3.

P.S. Querido schrijft dat tot 1 Jan. '36 van Ducroo 1121 exx. verkocht zijn. En dat ik daarover tevreden mag zijn. Dat zal ik dan maar doen.

3. Niet achterhaald.