Brieven. Deel 4. 2 januari 1933-30 april 1934

1459. Aan J. van Nijlen: Bellevue, 30 januari 1933

Bellevue, Maandagmorgen.

Beste Jan,

Ik dank je hartelijk voor je schrijven. Ik heb Herman vast gezegd dat, wanneer zijn situatie te Nijvel hem niet alle vrijheid gaf, enz., ik een vriend in Brussel had, die zich met de zaak in mijn plaats kan bemoeien. Den notaris schreef ik nog niet. Dat doe ik tegen 5 Februari. Ik schrijf hem dan meteen dat jij, in mijn plaats, met hem komt ‘aviseeren’ over die publieke veiling. Wat jij daarover zegt, is geheel en al mijn idee, maar wat kunnen we er anders aan doen? Toch zou je verschillende punten met dien notaris moeten bespreken:

1.	Hoeveel tijd er ligt tusschen de 1^e en 2^e ‘adjudicatie’ en waarom er eigenlijk 2 zijn?
2.	Of er een strooman onzerzijds kan zijn, zonder dat daarvoor valsche actes moeten worden opgemaakt.
3.	Of er altijd een kans blijft op een verkoop na de vendutie, wanneer de vendutie zelf onbevredigend is afgeloopen, d.w.z. niet eens de limite haalt.

Over die limite moeten we het dan ook nog hebben. Als allerlaagste prijs zou ik zetten: 300.000. Liever opgeven: 325 of 350.000. Kan dat? Het is zoo beroerd, dat ik dien notaris zelf voor geen sikkepit vertrouw!

Is er een middel om hem zoo erin te interesseeren, dat hij het op haren en snaren zet?

_* * _*

Ik ben blij, Bep ook, te hooren dat het Sofie zooveel beter gaat. In ieder geval is het prachtig, als je in België zelf resultaten bereikt, zonder extra-kosten van een verblijf in Zwitserland of zooiets. Moeten de injecties worden voortgezet, of is het nu een kwestie geworden van goede voeding en voorzichtigheid?

[p. 30]

Menno en Jan schreven me over Elsschot.^1. Vnl. dat het een ‘ongelooflijk gekke vent’ was. (Kan je hèm niet eens raadplegen?)

Kreeg je mijn overdruk uit Gr. Nederland over het detective-verhaal?^2. Ik schrijf me blauw op boekbesprekingen voor de N.R.C.^3. - gisteren ook nog een voor D.G.W.^4. En voor Pia doen we tegenwoordig bijna dagelijks copieerwerk in de Bibliothèque Nationale. Gelukkig dat de scherpe kou voorbij is, want die demoraliseert mij nog extra. Van Schendel hier is werkelijk bizonder aardig; wij hebben daar echt een 2^e tehuis, en een sfeer die zoo ‘voorbij’ en buiten alles ligt, dat ik me daar alleen eigenlijk rustiger voel.

Als er boeken van de N.R.F. zijn - ook uit het oude fonds - die je interesseeren, zeg het mij dan; ik kan ze gemakkelijk voor je krijgen.

Nu, Jan, nogmaals dank; tot nader; en ik hol naar het ontbijt, want onze trein gaat om 11 uur, en tot 4 uur zitten we nu, zonder eten, in de Nationale.

Veel hartelijks, ook voor de huisgenooten en van Bep,

een hand van je E.

1. Ter Braak op 23 januari 1933, zie Bw TB-DP 1, p. 419.

2. ‘Dialoog over het detective-verhaal’. In GN 31 (1933) 1 (januari), p. 61-75 (omgewerkt in Vw 6, p. 549-569).

3. DP besprak in deze tijd La belle au bois van Jules Supervielle, Petit traîté de marche en plaine van Gustave Roud, La crise est dans l'homme van Thierry Maulnier, Frank Harris van Hugh Kingsmill en Un gentilhomme van Jules Vallès, in de NRC van resp. 5, 7, 8, 10 en 15 februari (Vw 6, p. 60-68).

4. In DGW 32 (1933) 374 (februari), p. 31-32 besprak DP The adventures of the black girl in her search for God van George Bernard Shaw onder de titel ‘Een seniel tractaatje’ (Vw 6, p. 58-60).