Ik schrijf je niet lang, want mijn hoofd staat er niet naar. Van schrijven krijg ik de zenuwen; ik kan niet stilzitten, ik verhuis steeds naar een andere kamer (!) en dat is alles. Groet Méral hartelijk van me en wees ervan verzekerd dat ik noch jou, noch hem vergeet. Groeten ook aan Maroussia.
Je hebt gelijk dat je Mélusine gaat omwerken. Je kunt er een heel bijzonder boek van maken door wat bomen van dat ‘bos’ om te kappen. Begin volgende maand ga ik waarschijnlijk naar Brussel en ik hoop dat je me dan laat zien wat je gedaan hebt.
Mijn moeder is hier - in Scheveningen - met Simone, en ze blijft een maand. Het is niet onaangenaam, want ik bevind me eigenlijk aan het andere eind van de stad en behoud een grote mate van vrijheid (nogal nutteloos overigens).
Neem me niet kwalijk dat ik zo beroerd schrijf; een stevige hand van je
Eddy