Brieven. Deel 3. 1 april 1931-31 december 1932

1252. Aan H. Marsman: Parijs, 20 augustus 1932

Garches, Zaterdag.

Beste Henny,

We zitten al 4 dagen in Parijs (Hotel du Pavilion, 6 rue de Verneuil), maar we hebben niets anders gedaan dan appartementen zoeken in de omstreken; - met deze smoorhitte zijn we totaal leeggezweet! We drinken zonder ophouden limonade, die we op hetzelfde oogenblik door onze poriën weer naar buiten voelen gaan. En de appartementen zijn òf onmogelijk òf duur. Dit plaatsje: Garches, is anders allerliefst; - vandaag hebben we ons gesplitst en beproeft Bep haar geluk in Suresnes; - maar de hitte is overal even afgrijselijk.

Wat antwoorden op je literaire opmerkingen? Ik vind Weininger de meest ongeniale kwibus die mij ooit op een dikdoenerige en systematische manier verveeld heeft; maar enfin, zijnde die hij was ken ik hem één geniale daad toe: toen hij zichzelf tenslotte voor al die stomheden voor zijn raap schoot. Zijn hoofdstuk over de onbelangrijke beroemde vrouwen kan door een ietwat intelligente H.B.S.-er worden overtroffen - het is schandalig stom! - en zijn praemisse is subjectief en dus sympathiek, maar m.i. even idioot.

En wat Rivière betreft: neen, een Coster is hij tenslotte niet; de

[p. 388]

ziel van een schoolmeester heeft hij wel; alles bij elkaar genomen was het een subtiele lul. Met sympathieke kantjes wel. - De dissertatie van Bep^1. schijnt inderdaad voortreffelijk te zijn qua dissertatie. Zij praat er liever niet over en zegt dat zij er zelf niets om geeft en dat zij iemand om wie zij wèrkelijk zou geven, te goed zou vinden voor een ‘behandeling’ per dissertatie. Dus....

We hebben een vage hoop dat we nog naar Bretagne kunnen en jullie opzoeken, maar dan zouden we anders moeten opschieten dan nu. Schrijf in ieder geval naar Parijs wanneer je van daar weggaat.

Hart. groeten, ook aan Rien en van Bep,

je E.

Van Wessem is een aarts-ouwehoer, dat begin ik langzamerhand ‘aan den lijve’ te ondervinden!

Zulke boekjes als dat van Weininger^2. hebben ook Rémy de Gourmont en Paul Bourget in elkaar gezet; ik zweer je: niet minder ‘geniaal’ en stomvervelend! Maar zij hadden niet de goede smaak zich eroverheen dood te schieten. Je hebt ook nog een Fransche verzenschrijvende schoolmeester die beroemd werd omdat hij zich tenslotte verzoop: Léon Deubel.

1. Het essayistisch werk van Jacques Rivière. Amsterdam 1931.

2. Geschlecht und Charakter (1903).