Blocnote klein formaat

[78]

P., die voor een verleider mag doorgaan, heeft de gewoonte om over de vrouwen met wie hij een ‘avontuur’ had met naam en toenaam te spreken. J., niet minder verleider, maar uit een andere school, maakt hem er een verwijt van. P., ietwat verbouwereerd, zegt: - O ja, als je

[p. 160]

het zó ziet, ja... - Hij wil dat J. begrijpen zal hoe weinig hij zichzelf au sérieux neemt in de rol die hij vervult, hoezeer hij juist voelt dat de vrouwen zich van hem bedienen in wat zij zelf willen; het is tenslotte uit bescheidenheid dat hij zich gedraagt op een manier die de andere school ploertig voorkomt.

Wat hij niet weet uit te drukken is: dat hij alleen konsekwent is tegenover wat zijn vrouwelike partners zelf in het leven roepen. Immers, zij zijn erop gesteld om volkomen de gelijken te zijn van de man. En een man die zich geblameerd acht door een ‘avontuur’ is geen man, meent P. meer of minder terecht.