[58]
De Eeuwige Terugkeer was voor Nietzsche een ramp; met doodsangst in zijn stem vertelde hij Overbeck zijn ‘geheim’: - Denk je in, jij en ik zullen eens, precies zoals nu, in deze zelfde kamer zitten. - De ramp lag blijkbaar in de mogelikheid om deze herhalingen ineens te beseffen. Prakties lijkt mij het ongenoegen gering: of men zou het vermogen moeten hebben, niet alleen om zich te herinneren wat eens gebeurd was, maar om op een bepaald ogenblik, na ontelbare komplete levens, zich de repliek van dat ogenblik nog precies voor te stellen; en alles wijst erop dat zoiets tot het
Auteursrecht onbekend