Schoonhoofs lust-prieelken

[p. 111]

[p. 112]

Cupidoos vvt-vaert-Liedt,

Op de Stem: Phoebus is langh over de Zee.

't WOelend' dertel weeldich kindt,
Heeft zijn eyghen leedt verworven,
Door d' Min eyghen liefdich blindt,
Iammerlick eylaes ghestorven,
Die door zijn te wreede straf,
Antheros die weer-liefd' gaf,
Ueroorsaeckt heeft het graf.

2 Midts hy de Ieught gunstich was,

Mocht hem Cupido niet luchten,

[p. 113]

 

Maer doot zijnde vondt hy ras,

 

Dat zijn doent was sonder vruchten,

 

Als doen sagh hy, maer te laet,

 

Dat d' Min in weer liefd' bestaet,

 

En sonder die vergaet.

 

 

 

3 Dus ist met 't blindt wicht vergaen,

 

Dat door eyghen liefd' een-sinnich,

 

d'Ieught veel leets heeft aenghedaen,

 

Midts zijn wreetheyt al te vinnich,

 

Dus elck pooghend jockich tracht,

 

En tot loon haer svoorige klacht,

 

Een vetjes bly dach wacht.

 

 

 

4 Maer ey lief hoe komjer toe,

 

Venus sidt droef-truerich droevich,

 

En heeft veel midts haer armoe,

[p. 114]

 

Hoogh-noodich, gebreck, behoevich,

 

Daer is druck en lijden groot,

 

Iae ick ducht sy door den noot,

 

Besterven sal haer doot.

 

 

 

5 Dus sit dese arme sloof,

 

Met dit doode lijck bekommert,

 

Haren gordel ick gheloof

 

Staet verset, en heel beslommert,

 

Met haer Seuntjens tuyghjen 'k weet,

 

Boogh en pijltjens halver sleet

 

En deughen niet een beet.

 

 

 

6 Waer is nou zijn hooge moet,

 

Schatten, Baggen en Iuweelen,

 

'k Wed die vrienden om het goet

 

Niet seer en sullen krackeelen,

[p. 115]

 

Want ick kan niet wel vermoen,

 

Niet te deegh noch recht bevroen

 

Hoe men d'uytvaert sal doen.

 

 

 

7 Noch soo heeft sy arme vrou

 

Ter begraeffenis doen daghen,

 

D' outste Uryers inden rou,

 

D' Ionghe om het lijck te dragen,

 

Al de Urysters me besomt,

 

D' Ionghe Dochters met gheblomt

 

Doch niemandt voort en komt.

 

 

 

8 Maer 't is nou juyst Winter tijt

 

Datter gheblomt is vervroren,

 

'k Wed het zijn Moertje wel spijt,

 

Dat hy die ghevreest te voren

[p. 116]

 

Bij Iupijn de Goden Godt

 

Was en nu de werelt tot

 

Een laster schand en spot.

Niet voor wel de doen.

FINIS