Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet–
Auteursrechtvrij
[pagina 79]
| |
Op de Stem: Van de Fransche Courante.
MYN schoonste der schoone,
Mijn waerdichste kroone,
Mijn Engelin, mijn siel
Voor wien ick plichtich kniel,
Als met u Minne bevanghen, dach ende nacht
Tot elcken keer,
Want nimmermeer,
En zijt ghy uyt't ghedacht.
2 V vriendelick wesen,
Goddinne ghepresen,
| |
[pagina 80]
| |
Is d'oorsaeck van mijn pijn,
Wat sal mijn uytvlught zijn,
Soo ghy met geen medogentheyt aen siet,
Vws dienaers quael,
En 't eenemael
Hem helpt uyt swaer verdriet.
3 Ghy zijter op d'werelt
Goddinne beperelt,
Met schoonheydts eelste pronck,
Die u Natura schonck,
Doen sy u alder-eerst-mael heeft geteelt,
Iuno, Pallas,
Noch Venus was
Uan haer soo net verbeelt.
4 Haer Edelste gaven,
| |
[pagina 81]
| |
Heeft zyder begraven
In u, en heeft ghesticht,
Een soet lief-keurich licht,
In u lief lonckend' ooghskens, die de Ionghmans
In 't herte sent
Een soet ellent,
Door hare schoonheyts glans.
5 Dees minnende toortsen,
Als vierige koorsten,
Doen branden blaeck'rich 't hert
In d'Amoreuse smert,
En rusteloose Minne dies ick nu draef,
In uwe Min
Als zijnd' Goddin
Dijn overgeven slaef.
| |
[pagina 82]
| |
6 Edel Princesse,
Mijns siels voochdesse,
Ghy die in kluyst'ringh swaer,
Dus boeyt u trouw dienaer,
Verhoort mijn truerich klaghen, want ick u acht
Te zijn de geen,
Daer ick allen
Mijn hulpe van verwacht.
Niet voor wel doen. |
|