Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet– Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Op de Stem: Van d'Engelsche Fortuyn.
IN eenicheydt // Quijn ick mijn selven uyt,
Mijn herte schreydt // Nochtans sonder geluyt,
Truerich van sin // Bedroeft mijn siele klaeght
Over de Min // Die my dus wrevel plaeght.
2 Met groot verseer // Ick nu veel jamm'ren ly,
Geld u niet meer // Die min lief dan dat ghy
Soo koel gaet heen // Dat u jeughdich ghestalt,
Niet ghevoelt 't geen // Natura wel bevalt.
3 Truerich alleyn // Ick leef in grooten rou,
| |
[pagina 54]
| |
Midts ghy soo kleyn // Acht mijne liefd' getrou,
Die ick u draegh // En noch tot alder tijdt
Sal dragen staegh // Schoon of ghy 't my benijdt.
4 Ghy neemt de vlucht // van my nu rechtevoort,
Mijns herten sucht // Noch klacht ghy niet en hoort
Eensaem ontrust // Met tranen nat bedout,
Door d'hooghsten lust // Gewenst leef ick benout.
5 Ghy meught u wel // Uerwennen van my, maer
Ick eeuwich sel // Blijven u trou dienaer,
Der sonnen glans // En bleeck verliefde Maen
Sal eerder gansch // Dan lief mijn liefd' vergaen.
6 Soo bondich vast // Staet mijn minne geprent,
Eensaem ghepast // Op een goet fondament,
Maer 't schijnt een vreught // scheyt ghy in mijn verdriet
| |
[pagina 55]
| |
Waer door mijn jeught // Verdwijnt en gaet te niet.
7 Wel maer hoe nu // Liefdragen 't herte hoe,
Betrout ghy u // Alderliefste dit toe!
Dat in u smert // Sy haer verheught, o neen,
't Liefd' dragent hert // Getrou mint noyt alleen.
8 Sou sy tot mijn // draeghen oock liefde, en
Afkeerich zijn // Ick niet bevroeden ken,
D'oorsaeck waerom // Dat zy 't ontvlieden tracht,
Die haer deughts rom // op t'hoochste weerdich acht.
9 Doch 't sy soo 't wil // Best laet ick 't op 't beloop
Berusten stil // En leve voorts op hoop,
Het sy of schoon // Ick blijf in het verdriet,
Het sy oft loon // Uan weer liefd' ick gheniet.
10 Ick bidde Godt // Die alle herten kent
| |
[pagina 56]
| |
Dat hy het tot // ons beyder salichst went,
Want in Godts schick // Leydt mijn volnoegen al,
Uan wien dat ick // Het best verhopen sal.
11 Uaert wel mijn lief // 'k Wensch u so veel geluck
Als smertich grief // Ick ly vol lijdens druck,
Met pijn onsoet // Nochtans (u eyghen) blijft
't Uerlieft ghemoet // Trou liefdich inghelijft.
Niet voor wel doen. |
|