| |
| |
| |
| |
| |
| |
Herders-Liedt,
Op de Stem: Van de Spaensche Pavangie.
WAer wilt ghy Nymphe leyden
Nae d'beste klaver-weyden,
Uan 't malsich gras ghedwee.
Laet blijven // Wilt drijven
Soud' ick u kudde stijven
Die min dan d' mijne zijn.
| |
| |
2 Houdt ghy schoon Harderinne
In acht u Schaepkens meer
Dan een trouw Harders Minne,
Dat moet van u zijn veer,
('t Is boerte) wat ghy maldt,
En laet ons 'tsaem ter plaetse
Gaen, daer 't ons best bevalt.
3 De Son begint te steyg'ren
Nae s'Hemels middel-kleedt.
Daisilo 'k moet u weyg'ren,
Het is mijn hier te heet,
Wats ditte // komt sitte,
Der lomm'ren daer men d'hitte
| |
| |
Des Sons naulickx ghevoeldt.
4 Siet hoe windich de telghen,
Nymphe wilt u niet belghen,
Een kus, dats met verlof.
Sit stille // 'k en wille
Ach lief, laet u geschille
De liefd' het my ghebiedt.
5 Sijn dat der Minne wetten
Soo ist oock liefdes plight,
Ghy gaet mijn Nymphe setten
Seer duyster // in kluyster
Gheboeyt door liefd' onsacht,
| |
| |
Ick bid geeft doch geluyster
Mijn droeve redens klacht.
6 Ghy hebt dus langh verscholen
Ghewey u Schaepkens diep,
In bosschen klippen holen,
Als ghy mijn wierdt ghewaer.
7 Hoe zijt ghy soo afkeerlick
Mijn bitter lijden deerlick
En 't vlieden nacht en dach,
Seer vuerich // Lief truerich,
| |
| |
Uoor my die als ghetrouw,
Met minne eeuwich duerich
V liefde voor zijn vrouw.
8 Ghy hebt Goddin in't harte
Ghesticht der liefden brandt,
V loncken // Als voncken,
Mijn hart aen 't u gekloncken
Met schaeckels vande Min.
9 Hoe kan de Minne vesten
Int hart, maer door 't gesicht
Nymphe houdt my ten besten
De liefd' daer't al voorswicht,
| |
| |
Kost, dies ghy tot int laest,
Mijns levens, lief Godinne
In't harte blijft gheplaetst.
10 Want ick u heb verkoren
Uan my in't aertsche dal,
Mijn eer mijn vreught mijn al.
11 Hebt ghy my uytgesondert
Wt soo veel Maeghden schoon,
Ick kan niet recht verwondert
| |
| |
12 Ick heb u liefd' gedragen,
Al waer 't teghen u danck,
Mijn suchten // en duchten
En kan van mijn niet vluchten,
Hoe seer dat ghy mijn haet.
13 Wel Daisilo mijn leven
Had ick dit niet ghedacht.
| |
| |
Wilt mijn weer liefde geven
Want nae u jonste tracht,
14 Hoe soud' ick u zijn teghen
't Hert soo seer is ghenegen
Tot u als ghy mijn mindt,
In plaets van druck u vreught,
Dan u door 't vlieden veerder,
15 Princesse Lief vol eeren.
| |
| |
Ick my tot uwaerts keere,
Gewenst maer langh verbeydt,
Schenckt my nu 't geen met reden,
Ghy mijn lanck hebt ontseydt.
Niet voor wel doen.
|
|