Schoonhoofs lust-prieelken

[p. 10]

[p. 11]

Een Mey-Liedt,

Op de Stem: O weeldigh Hollandt vol practijcken.

NV d'Ouden Apoll' komt gheresen,
Auroras Christ lijn poorten uyt,
De Mey door haer groen-jeughdich wesen,
Caereri vrughtbaer schoot ontsluyt:
Die Flora ghemaniert,
Veel-verwich soet verciert

Uan lucht,

Met bloemkens wtghelesen,
Tot voort teelingh der vrucht

2 Coelum met Mildt rijp rijck guld' aaren,

[p. 12]

 

Besoeckt zijn lief bevruchte vrou,

 

Dien hy op-queeckt sonder beswaren,

 

Door d'lauwe Lentens soeten dou,

 

Die nat bevochticht wijt,

 

't Groen-grasich schoon Tapijt,

 

Daer Pan,

 

Met zijn Syringh gaet paren

 

En drijft zijn Schaepkens an.

 

 

 

3 De Nymphjens seer soet singent quelen,

 

Al daer de Leck soet vloeyent stroomt,

 

Door haer soet klaer klinckende kelen,

 

't Ruysschend' wilgigh blaedrijck gheboomt,

 

Als d'Echo haren sanck,

 

Met schat'rend so gheklanck

 

Boodtst naer

[p. 13]

 

Als door de telghen spelen,

 

Haer galmen held'rent klaer.

 

 

 

4 De speel-Iaght van Venus d'Goddinne,

 

'k Sagh daer docht my met d'Ieught verselt,

 

Daer Cupido d'regent der Minne

 

Als Meester was aen't roer ghestelt,

 

Van haerder sinnen al,

 

Soo dat niemandt en sal

 

Nu 't Landt,

 

Dan door Antheros winne,

 

Met even gh'lijcken brandt.

 

 

 

5 Acteon 't schuwich Uee gaet Iaghen,

 

Dianaas Nymph nae d'Hart en Hindt

 

Diemen meer dan in Bosch of Haghen

 

Int veldt en schoone Hoven vindt,

[p. 14]

 

Daer Thirsus met Luda,

 

Coridon Sylvia,

 

In vreught,

 

Door liefdes soete plaghen

 

Verslijten hare Ieught.

 

 

 

6 Die onder d'lomm'ren schaduw' rusten

 

Der Landen telgen sacht bereydt,

 

Tot soet verkoelingh haerder lusten,

 

D'wijl den duyst'ren Erebus spreydt

 

Over 't gansch aerdtrijck breedt,

 

Sijn vleugh'len swert bekleet

 

Gheswint,

 

Wt d'Oceaensche Kusten,

 

Tot den daagh-raat begint.

 

 

 

7 Te recht mooght gh'u blint Wight beroemen

[p. 15]

 

Over den Mensch en 't schuwich Vee,

 

Dat ghy voert en Dolphijn en bloeme,

 

Tot teecken dat ghy d'aerd' en zee

 

Hebt onder u ghebiedt,

 

Maer laes u vruchten niet

 

En zijn

 

Dan vergiftich te noeme,

 

Vol lieflick soet fenijn.

Niet voor wel doen.