Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet–
Auteursrechtvrij
[pagina 88]
| |
Op de Stem: VVat mach u dwaese Sodt.
WAnneer de goude Son
Met zijn glinst'rende straelen,
Hem eens op 't hooghste von,
Soo doet den tijdt hem daelen,
Nae zijne gulde saelen,
Die over d'aert de nacht,
Sijn duyster kleet komt haelen,
Waer door 't light wert verkracht.
| |
[pagina 89]
| |
2 Dan komt de silv're Maen,
Met meenicht gulde ooghen
Weer in de plaetse gaen,
Tot dat weer op ghetooghen,
En nae het hooghst ghevlogen,
Komt met blinckent ghewaet
De Son, die door vermoghen,
Doet dat de nacht vergaet.
3 Wanneer de Winter komt,
Soo moet de Somer wijcken
Hoe wel sy 't velt beblomt
En Heerlijck gaet verrijcken,
Van hier moets op 't lest strijcken,
Door dien den Hemel wil
De menschen 't saem doen blijcken
| |
[pagina 90]
| |
Dat den tijdt niet staet stil.
4 Siet soo verloopt den tijdt,
Met ons al t'samen vrinden,
Den dach gaen wy nu quijt,
Den Somer wy nau vinden,
Dat wy als eens ghesinden
Blijven by een verheught,
Hoe wel wy gh'lijck'lick minden
D'een daer en peynsden deught.
5 Den winter of't af zijn
Die sal soo langhe dueren,
Tot dat den Hemel mijn
Weder by een sal stueren,
Maer 'k hoop wy sonder trueren
Urolijck en wel ghemoet
| |
[pagina 91]
| |
Sullen tot aller ueren,
Leven in gh'lucks voorspoet.
6 Nu ghy en Haet niemant,
Mijn vrient 'k wens u welvaeren,
Laet Vredens Eendrachts bant,
Ons vrientschap vast bewaeren,
Tot dat wy weer vergaeren,
En ghy Niemant verdriet,
'k Hoop hy sal ons weer paeren,
Die 't alles weet en siet.
7 Mijn vrinden Croon en Cras,
'k Segh Adieu tot u beyden
Daer is of daer en was,
Op d'aert niet of t'most scheyden
Nu moet ick my bereyden,
| |
[pagina 92]
| |
Haest om te reysen nu,
'k Hoop d'Heer sal my gheleyden,
En weer brenghen by u.
Liefd' stilt toorn. |
|