Dit zijn zonnestralen

[p. 35]

Regenlied.

Het regent, regent, jongens,
Nu is het weder frisch!
Sa roept maar door het venster
Dat regen welkom is!

Hoe rolt hij van de daken;
Hoe platst hij in de goot;
Hoe spoelt hij langs de straten;
Hoe schuimt hij in de sloot.

En alles wordt gewasschen,
Gereinigd van het stof;
Het haantjen op den toren,
De bloemen in den hof.

En alles wordt weer zuiver
En blikkert om het meest.
Tot zelfs daar, in de wolken,
Viert men vandaag nog feest.

Daar steekt men dan een vaan uit,
Wel zeven torens hoog;
Een vaan met zeven kleuren:
Den schoonen regenboog!

[p. 36]

 

Dat is een ander leven

 

Dan met die heete zon,

 

Waarin men maar moest zweeten

 

Zooveel men zweeten kon!

 

 

 

En dorst dat wij dan hadden:

 

- Al erger dan een paard.

 

En lui dat wij dan waren:

 

- We waren niets meer waard!

 

 

 

Het regent, regent, jongens;

 

Nu is het weder frisch,

 

En wij zijn weder vroolijk

 

En versch gelijk een visch!