Dit zijn zonnestralen

[p. 21]

Het vogelnest.

Op dezen hoogen boom
Op genen dunnen tak,
Daar staat een vogelnest;
- Wie klimt er op den boom,
Wie waagt zich op den tak
En haalt dat vogelnest?...

De jongens bleven staan;
Zij keken naar omhoog:
Zij durfden het niet doen.

Maar Ivo sprak: ‘Ik wel!’
Hij klauterde op den boom
En kwam tot aan den tak:
Toen keek hij naar omlaag.
Diep onder zag hij daar
Een' breede zwarte gracht.

[p. 22]

 

Een oude wilgetronk,

 

Met scherpe punten, hing

 

Er over, naast een struik,

 

Waar braam en doren saam-

 

gevlochten waren, o!

 

Wat beefde hij van schrik!

 

 

 

Maar toch kroop hij nog voort

 

Tot op den dunnen tak,

 

- Die boog al meer en meer...

 

Hij greep het vogelnest...

 

En - daar was niets meer in:

 

De vogels waren weg.

 

Hij kwam voorzichtig af

 

En scheurde zijne broek.