Radioactief

Gedichten

[p. 7]

Het moet maar eens uit zijn

een premier verzucht

Dit zijn geen middeleeuwen meer, maar Majesteit
op wier kop de kroon het uitzicht benevelt
was not amused over het schorremorriegemor
zo verhaalde ze me tijdens de thee

thee, ja, thee, nee geen wijn, zoals
dat spichtige wichtje wilde, dat dochtertje
van die halfgare zus die in de paleistuinen
bomen besprak over de stand van zaken

ach, heremetijd, waarom is het niet
als vroeger, toen lakeien nog ongestoord
tot gerief in bed ontboden konden
en dan zwegen, bij gebrek aan pers

halleheiligelujah, Majesteit beveelt
en ik buik haar woorden na
maar o volk, het is niet ik, maar haar.