Benzine

Gedichten

[p. 9]

Millenniumwende

1.

Methusalem wierp zijn arm
de eeuwen in en voorbij
dat point-of-no-return
reddeloos voorbij, o ja

nog honderden jaren
toog een rood spoor
hoog in de luchten
van alle planeten voorbij

langsheen, doorheen
denderden de wolken
de dorre dorst van zijn hijgen
duizend jaar en nu pas dood.

2.

Het groen nu ging weer groenen
grote vette bijen zoemden
laag over velden ten einder
voort, over kudden grazende schapen

nog rookten dorpen en lagen kadavers
her en der op akkers uiteengeslagen
nog spookte zijn stem door de dalen:

ik zeg, na het leven, niet na de dood
alsof de dood een moment zou zijn
nee, dood is eeuwig, nu is voorbij.

[p. 10]

3.

De jongen ontwaakten, zogen
aan de tepels van de lijken in het
veld zagen het spoor en hoorden
de woorden van de oude man

verbasterd en verbogen
en alles begon opnieuw
en alles bleef hetzelfde.