Benzine

Gedichten

[p. 7]

Jong waren we

Op de kick van adrenaline in het gedreven lijf
gingen we over lijken, of lijven die we
op lijken lieten lijken, mijn vrienden en ik
ach vroeger, lang geleden, wat waren we wild
we vloekten ook en schimpten, scholden op alles
wat ons niet zinde en vooral ook op elkaar
met veel misbaar streken we het geld op
dat de staat die we verachtten in grote hopen
aan ons schonk en dan waren er onze ouders
die we hekelden, meer nog dan de staat, die ons
- briesend op de barricades - verwenden met
geld en schone was we waren immers vies en vuil
uit protest tegen het onrecht hier en daar en
vooral ver van bed in andere landen zodat we
konden boycotten want dat was immers politiek correct
al bestond die term toen nog niet want toen
heette dat gewoon nog fout, net als fascisten
en alle kranten en van Duitsers stalen we fietsen
en als ze geen fietsen hadden dan molden we
hun wagens of we verkochten ze gras als wiet
want dat merkten ze niet en de D Mark was hard, niet
alleen hier maar ook daar aan de andere kant van het
ijzeren gordijn waar echte socialisten volken onder
drukten maar Marx was cool en Lenin ruig
dus zij waren goed en wij waren goed en de rest
was fout, hartstikke fout, dat wisten wij zo goed.