De avondlamp(1850)–Maria Doolaeghe– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 146] [p. 146] Landmanslied. Daer komt de Mei in 't roozenkleed! Zy vraegt den landman zorg en zweet, En roept hem op Eer nog de top Der bergen 't licht zie spelen. Als rond u vooglen kwelen, En 't haentje kraeit En 't koeltje waeit, Wien kan de slaep nog streelen? Ik stap naer 't land met wakkre vlyt. Volheerlyk is de morgentyd, By 't geel verschiet, Als 't veld gebiedt [pagina 147] [p. 147] Het paerd ten ploeg te voeren. Als gy door 't loof komt loeren, O jonge dag Zoo lief, dan mag Aen 't werk my luste snoeren. Ik spit en delf het vruchtbaer land, En op dien arbeid stort uw hand, O Heere, goud; Ja, duizendvoud Geeft gy de zaden weder, En zendt den zegen neder Die groeijen doet Tot overvloed. Wat zyt ge mild en teeder! Uw gunst verdryft van ons den nood, En uit den vlaemschen akkerschoot Vloeit handelschat Voor dorp en stad. Myn welvaert is ontsproten, Heb ik, met huisgenooten, Het rype graen Blyde opgedaen En op den tas gesloten. [pagina 148] [p. 148] Kleen is wel Belgie dat ons voedt, Maer groot, der Belgen vlyt en moed. En schuer en stal Getuigen al Wat oogst van korenairen De landman kan vergaêren, Die vruchtbaerheid Voor 't land bereidt Door werken en door sparen. Ik zwoeg en ploeg, maer 't is my lust; 'k Wil werken tot de zonne rust. Kom ik dan in By myn gezin, De vreugd van 't stille leven Zal my belooning geven, En ik vergeet Daer zorg en zweet, Van al myn kroost omgeven. Vorige Volgende