Platbook 5. Moder Maas

[p. 48]

Paul Weële, Kirchroa
Hese Maas

Óp inne sjunne daag aavanks joelie vertrókke v'r noa de Maas. Boave óp d'r auwe jeële Mazda woeët ing joemieboot vas-sjnoord, ing tuut vol mit aese en jet tse drinke in ing keultaesj jónge óch mit. Dit woar vuur 't ieësj dat vier tsezame dróp oes dórve in d'r waan van 't Annelies ziene pap tseer iech ing waech jeleie 't riebewies hauw jehold. De ieësjte moal jehold. Vier jónge nit wied. Vlak ónger Remung jong d'r Albeët ummer visje en doa koeët me óch lekker sjwumme, zaat heë. 't Annelies woar doa al ins jeweë en het menet dat 't d'r waeg wal wós. En aajezieë dat ze hauwe jezaad dat 't wied uvver de drissieg jraad zouw weëde, hauwe vier ós jedaad doa inne middieg durch tse bringe. Um dis dagestsiet woar koalieg verkier, alzo woar dat vare óp de autobaan óch mar haof ezoeë lestieg.

De vinstere wied óp, d'r radio knoerhel aa en mit Born to be wild varete vier loos. Vier kiekete ós aaf en tsouw jans leef aa en vräuete ós óp wat jong kómme. Vier hauwe 't ejelieg óch tsemlieg flot vónge, 't woar jing weltrees. Van de A2 aaf d'r waeg langs 't kanaal en ee sjtuk durchvare en dan urjens sjtoppe woa-ts te dinks dat-s te d'r waan kwiet kans weëde.

Binne tsing minute hauwe v'r de boot in 't wasser, de handuch oes-jelaad tusje 't hoeëg jraas dat langs d'r waeg sjtong en vier woare ejelieg van alle zieë durch jinne tse vinge. De zommerkleier woare flot oes en effe sjpieëder loge vier in ós sjwumkleier in de vol zon tse bakke en vier vólte ós wie Jod i Sjpanje.

De bije broezete, aaf en tsouw fladderet inne miepmop uvver ós hin, nog winniejer vuejel loze ziech blikke in dat

[p. 49]

werm weer en vier loge an de Maas en loze 't ós jód joa. Vier hauwe de sjoeël ater ós, de tsouwkónft vuur ós en de taesje vol vuurroad. 't Annelies sjlisset bauw reëtsouw de oge en loos nuus mieë van ziech hure. 't Hauw ziech sjtiekem 't boavedeel van d'r bikini oes-jedoa. Iech hauw kwansies ee bóch mitbraad, Misdaad en straf van d'r Dostojewski, en dong alsof iech drin leëzet. Mar iech eujet de janse tsiet noa dat nakse lief neëver miech en koeët 't jeweun nit losse. Iech knappet ee sjpriet-je aaf en kiedelet jeruisjloos doamit uvver ziene boech.

't Houwet blink noa wat 't daat dat ing vlei woar en hool de oge sjtief ópee. Iech jong wieër en beweëjet 't viets-je lanksaam mar zicher noa d'r boaverrank van 't buks-je.

't Knallet mit de vol hank óp ziene eje boech en sjprong wie jesjtaoche reët. Wie 't zoog wat ziene jeuch hauw veroerzaachd woeët 't wus. ‘Kan iech nit ins ing haof sjtond mit rouw zonnebade. 't Is doch tse jek vuur wöad dat iech miech zelver lik tse houwe en doe bis 't.’

Belaidiegd drieënet het ziech um en iech sjnappet oane weerwoad 't bóch en verzukket ee paar rejele tse leëze. Alling mar bakke vong iech nuus. Alling mar legke neëver ee net kink dat vong iech óch nuus.

Dat hool iech evver nit vol. 't Woar miech tse hees, van 't weer en van miechzelver. Iech sjtong óp en zaat zoeë ónwus wie meujelieg: ‘Iech jon jet mit de boot. Óp 't wasser is 't flaich jet keuler.’

't Woar herlieg, 't ruuchet lekker en hauw de jouw temperatoer. ‘Jees te nit mit?’ verzukket iech nog, mar 't winket oane ee woad en iech duiet de boot aaf, paddelet 't wasser óp. Het woar allang vroeë dat iech maachet dat iech voetkoam.

En zoeë noom iech deë roej-sjpaan en maachet jet rungdets óp 't wasser. Óp eemoal hoeët iech ing moterboot kómme en iech eujet uvver d'r joemierank oes um tse kieke of die

[p. 50]

miech nit uvverhoof zouw vare. Mar de boot hool aa, ee sjiek dink woa misjien wal inne drin koeët sjloffe zoeë jroees. Lanksaam koam die jroeëse boot langs mieng kling. Inne zonjekluurde man in ing freulieje sjwumbóks vroaget in 't Duutsj: ‘Wie komme ich denn nach Maasbracht?’

Iech hoalet de sjouwer óp. Iech wós koalieg woa iech zelver woar. Oane d'r moter aafjezatse tse han, varet d'r pruus in zieng boot wieër. Iech proberet mie joemiejedeuns ezoeë reët meujelieg tse haode in de welle die woeëte jesjlage.

Hei woar 't óch nit sjpannend. Iech sjpeulet wal jet wasser uvver miech hin um aaf tse keule, sjwom zoejaar ee sjtuk en duiet de boot vuur miech oes, mar noa ee tsiet-je hauw iech de naas vol en jong tseruk.

Iech woar tsemlieg wied aafjedraeve, merket iech. 't Doeret jet vuurdat iech de plaatsj hauw vónge en iech zoog de boot legke. D'r sjrek sjloog miech um 't hats. Wat moeët deë pruus noe doa?

Iech hellet en hellet en zoog jee miensj. Jee Annelies, jinne pruus tse zieë. Miene maag krómp inee en iech vólt miech alsof iech moeët uvverjeëve. Zieëkrank óp de Maas.

Lanksaam roejet iech kótterbij. Wie iech langs de boot koam, die wie iech noen leëzet Der Goldene Schwan heesjet, hoeët iech kume. Effe daat iech nog: deë deet 'm jet aa, mar iech hauw richtieg jehoeëd. Dit woar angesj kume, dit woare volle jenós.

Vuurzichtieg drieënet iech de boot werm 't wasser óp en verbórg ze hinger ee paar sjtruuch. Ee paar minute sjpieeder koame d'r pruus in zie loestieg sjwumbuks-je en 't Annelies in zie bikinibuks-je oes de boot 't dek óp. Het sjprong werm aa lank, heë roepet jet los, sjtartet de moter en varet voet.

Iech wadet nog effe en jong doe tseruk, dong jraad wie Hens-je d'r jek. Het kieket miech aa jriemelens aa, de ónsjoeld zelver.

[p. 51]

‘Zouwe vier joa?’ vroaget iech zoeë bleud wie meujelieg, den iech woar ja vereppeld woa iech bij sjtong.

Vier dónge ós aa, pakkete in en varete mit de aofe vinstere werm tseruk. 't Is weer voorbij die mooie zomer, zong d'r Jerard Cox óp d'r radio. En óch al woar 't bludieg hees en zouw d'r zommer nog lang doere, iech moeët 'm vuur de volle hónged protsent reët jeëve.

Wie iech d'r Mazda werm vuur de duur van zie eldesj hoes sjtopzats, kieket het miech leef aa en zaat: ‘Dat woar lekker, mósse vier nog ins doeë.’

Vier zunt noeëts mieë jeweë.