Een nieuw lied

[p. 1]

Een nieuw lied.

Op eene vrolijke wijs.

Wil deez' grap nu eens aanhooren,

Van een bakker en schutters vrouw,

Wat een mensch al komt te voren,

Menig deegje wordt gekneed zeer gaauw,

Dat de vrouw kwam te vermaken,

Als zij aten op hun gemak,

Klein goed en meer andere zaken,

Soms van 't lekkerste gebak,

Vrolijk had men dan een leven,

Deze bakker en schutters vrouw,

Als zij waren bij elkander,

Dacht hij om geen naberouw.

Na verloop van veertien maanden,
Kwam de man al met verlof,
Zag zijn vrouw met een kindje zitten,
Stond te kijken als een mof,
En begon haar toen te vragen,

Wie was deze remplaçant,

Of 'k zal u de deur uitjagen,

Spreek waart gij zoo in de brand?

Vrolijk heeft ook onze bakker,
Mij gebragt van 't fijnst gebak,

ô Die vent die was zoo wakker,

Eer hij 't brood in de oven stak.

ô Wat stond die man te kijken,
Als hij hoorde van deez' klant,
En begon te practiseren,
Om zich te helpen uit de brand,
Want daar is niet veel te werken,

En de winter die komt aan,

Hij dacht lk zal 't overleggen,

Of ik wat beginnen kan,

Vrolijk is de man gelopen,
Naar de bakker met een mand,

Om een brood voor pap te kopen,

Het was voor die kleine klant.

[p. 2]

4.

 

Baas sprak hij geeft mijn een broodje,

 

Voor dees kleine die gij hier ziet,

 

Om het daar wat mee te laven,

 

Maar het is het mijne niet;

 

Ik koom het u maar bezorgen,

 

Bevend zag de vend hem aan:

 

Lieve vriend wagt toch tot morgen,

 

Neemt dit kind hier toch van daan;

 

Neen dit geen vrolijk leven,

 

Voor deez' bakker toen ter tijd,

 

Drie honderd guldens moest hij geven,

 

Of hij raakte het kind niet kwijt.

Met het kind zal ik vertrekken,

Maar toch morgen koom ik weer,

Denk ik laat mij niet begekkken,

Dan leg ik het, voor u voeten neer;

Den anderen dag is hij gekomen,

Drie honderd guldens waren klaar,

Want hij was vol angst en schromen,

En bevreest voor meer gevaar;

Baas dat is geen vrolijk leven,

Dat gij zoo veel betalen moet,

En u geld zoo weg moet geven,

Keurt gij dit nu nog niet goed.

Toen de man is t' huis gekomen,

Dagt nu heb ik wat in de hand,

Om de winter door te komen,

Of mij te helpen uit de brand;

Doch ik raad u bakkers baasen,

Wilt gij een kansje wagen gaan,

Zoekt het bij geen schutters vrouwen,

Neen blijft liever daar van daan,

Want het is geen vrolijk leven,

Als men 't kind ligt voor u voet,

Om zoo veel centen af te geven,

En daar bij mogt wezen zoet.

Wordt gezongen en verkocht, door J. van DIEDEN.

Te Amsterdam, by T. WIERING, Boek- en Tabaks-Plaatdrukker, Binnenbrouwerstraat, N^o. 10