De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

97

Baarn, 6 Juli 1895.

Amice, Pardon! Dat van Bolland vind ik goed, vooral indien wij er den vorm aan geven van éen zijner vellen met ƒ37.50 te honoreeren, want anders kan het moeilijk redelijk gemaakt worden om alleen voor hem van den algemeenen regel af te wijken.

Ik zie je komst³⁴¹ met verlangen te gemoet.

Zeer gegroet

Karel Alb. Thijm.

341 Verwey kwam over naar Baarn op dinsdag 9 juli. Op 10 juli wandelden Verwey en Van Deyssel naar Laren, waar zij Derkinderen bezochten en bij die gelegenheid kennis maakten met diens vrouw, Jo Besier. In de loop van donderdag 11 juli reisde Verwey weer huiswaarts. Van Deyssel was voornemens geweest met Verwey de publicatie van brieven van Vincent van Gogh te bespreken. Of inderdaad die publicatie al dan niet in juli 1895 een punt van bespreking is geweest, heb ik niet kunnen achterhalen. Van Deyssel had overigens al sinds eind oktober 1893 contact met Jo van Gogh-Bonger, die hem op 22 oktober 1893 vanuit Bussum schreef: ‘Hierbij zend ik u volgens afspraak een pakje brieven van Vincent van Gogh - het is maar weinig - doch ik vreesde u te vermoeien door een te groote bezending - en indien u ze uit hebt en er het vervolg van wilt lezen - kan ik ze u onmiddellijk zenden. - Indien ik verkeerd gedaan heb door u juist de eerste brieven te laten lezen - en u liever iets uit lateren tijd had - dan is ook die fout gemakkelijk goed te maken. Voor mij hebben juist deze zulk een charme - omdat ik er zooveel terug vind waarvan mijn man mij dikwijls vertelde. Ik lees trouwens in al de brieven hun beider levensgeschiedenis en zou zooveel kunnen aanvullen - door wat ik van hem gehoord heb! En het boek zooals ik het me voorstel - moet de geschiedenis zijn van de broers samen - zij zijn niet te scheiden - Maar ik loop uw opinie vooruit - ook u moet mij hierin maar wat verontschuldigen - deze correspondentie is iets wat zoo nauw raakt aan al de intieme dingen van mijn leven - mijn geluk en al mijn verdriet van de laatste jaren - dat ik door het lange denken er aan misschien niet meer juist denk. - En daarom stel ik het op zoo hooge prijs uw opinie er over te hooren - zoolang al had ik 't gewenscht, maar ik kende u niet persoonlijk en durfde me niet goed zoo maar tot u te wenden. Ik had niet den moed van een Mijnheer Querido - en ben nog bang dat mijn visite verleden week wat onbescheiden was. Doch Mevrouw en u hebt ons zóó vriendelijk ontvangen, dat ik er geen berouw van kan hebben - en ik dank er u beiden nog zeer voor.’ In 1895 was dit eerste contact uitgegroeid tot een van vriendschappelijke aard. Zo bedankte mevrouw Van Gogh Van Deyssel recentelijk, want op 9 juni 1895 voor zijn aan haar lenen van Huysmans' En Route.