De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

65

Noordwijk aan Zee

9 Maart '95

Amice,

Hierbij Gids, Mercure, Revue Blanche, Pascalin,²³⁸ boekenlijsten, en een brief die naar

238 In februari 1895 was het derde en vierde cahier verschenen van Les Raisons de Pascalin, door Léon Riotor, welk werk in november 1895 in boekvorm het licht zou zien bij de Société du Mercure de France. Het met gelijke post aan Van Deyssel toegezonden Deense tijdschrift zou hem een jaar later, 2 april 1896, op het idee brengen om te eniger tijd vanuit Hamburg, en daar dan logerend bij Arij Prins, uitstapjes te maken naar Kopenhagen, voorzien van introducties ‘voor de kunstbroeders’, die aan dat tijdschrift verbonden waren.

[p. 91]

Juffr. Giese²³⁹ moet. Die wordt me zoo gestuurd, maar ik weet haar adres niet. Jij misschien?

Ik heb voor het Tijdschr. ontvangen Een Vizioen, tooneelspel van J. Hora Adama. Aletrino had me gezegd dat het prachtig was; maar het is een prul. Zie v.d. Goes' bespreking van de vertooning in het Weekblad,²⁴⁰ die me juist lijkt. Schrijf me of je gelooft dat je 't lezen zult, dan stuur ik het.

Hierbij ook het deensche tijdschrift - Tårnet is toren.

Gegroet

Je Albert V.

Wil je de engelsche boekenlijst voor me bewaren?

239 Josephine Giese (1856-1926), schrijfster, onder de naam J. Bouberg Wilson-Giese, van De kring der Van Duyvensteins (1886) en De dochter van den componist (1886) en, onder haar meisjesnaam Josephine Giese, van Gevloekt (1890) en Sphinx (1890). Deze twee romans werden door Van Deyssel besproken in De Nieuwe Gids van augustus 1890 en van februari 1891, besprekingen die voor de eerste maal werden herdrukt in Prozastukken, Amsterdam, 1895, p. 29-32 en p. 117-121.

240 In het weekblad De Amsterdammer van 3 maart 1895 schreef Frank van der Goes over het oorspronkelijke pathologische drama Een visioen: ‘Pathologisch is dit bedrijf slechts in zooverre als er het gezond verstand geheel aan ontbreekt. De auteur werkt met de hevigste middelen om onbeduidende evenementen teweeg te brengen, en daarentegen acht hij een gesprek over geneeskundige gemeenplaatsen, gevolgd door een paar exclamaties, bevredigende motieven tot een moord van een jong meisje door haren aanstaande.’