't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijWijse: Al gaet de Son nu hoogher, Ofte: Reyn maeghdeken met eeren. | |
[pagina 30]
| |
DAnck wilt tot Godt op heven
Met herten verblijdt,
Voor dat hy ons gaet geven
Dese vrijen tijdt,
niet om des vleys behaech,
maer sijn eer te verbreyden.
O, dat wy alle daech
Ons vlijdt hier toe aen leyden.
2 Wy hebben nu die daghen,
Daer de schrift van seydt,
Om met vlijt te bejaghen
Onse saligheyt:
Dus Ider sie wel toe
Dat hy dees gulden vrijheydt
In 'svleys lust niet verdoe,
maer alleen tot 'sgeest blijheydt.
3 Laet 'swerelts blijtschap varen
Met al haer getoy,
Want al die met haer paren
Sy vergaen als hoy,
Dus lieve Ionghe Ieucht
Wilt een reys overlegghen,
Of ghy door treck nae vreucht,
Dees wel adieu meucht segghen.
4 Wel aen wilt dan bewijsen
Dat ghy Christen bent,
Het werck dat moet u prijsen
Van begin tot endt:
Dus wilt als Lichten claer,
| |
[pagina 31]
| |
In dese werelt, blincken
En doet niet als die daer
Over twee shoen hincken.
5 Of wy dan sotten heten
Van die sotten sijn,
Al moet men smaet op eten
Denckt dat is geen pijn,
Want t'wit daer ick naer schiet,
Door het gheloove brandich,
Neemt wech al mijn verdriet,
Al moet het heten schandich.
6 Ick gae my Heer na treden,
Die soo veel verdriet,
Hier voor my heeft gheleden,
Ia sijn troon verliet.
Ick wil met groot vermaeck
Wt Babel nu gaen scheyen,
Dat ick in vreucht gheraeck,
Als Babels dienaers schreyen.
7 Waer wy rijden of varen
Hout dit in den sin,
Wilt geestes vruchten baren,
Deen wat meer of min,
Elck neem sijn roeping waer,
Wat hy heeft aengenomen,
Dat wy met vreucht hier naer
Voor onse rechter comen.
8 Dat wy dan mogen hooren,
't Woordt seer blijdelijck,
| |
[pagina 32]
| |
Comt hier mijne uytvercooren
In mijns Vaders Rijck,
Ontfangt nu tsalich loon,
Bereydt van eeuwicheden,
Set op u hooft een croon,
En leeft by my in vreden.
9 Maer eeuwich wee seer schadich
Sal toekomen haer,
Die mijnen tijt genadich
Niet en namen waer:
Dus gaet nu wech van mijn
Al des duyvels gesellen,
Ghevoelt der sielen pijn
En altijdt duerigh quellen.
10 Dus wilt wel onderscheyden
En siet toch eens aen,
Een lieffelijck vermeyden,
En dat hardt afslaen.
O vrienden laet altijdt
Dit blijven in gedachten,
En soeckt met ganscher vlijdt
Godts rijcke te betrachten.
FINIS |
|