't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijEen Liedeken, Op de wijse: Van Liefde komt groot lijden.OCh mijn Hemelsche Vader
Daer boven in uwen Troon,
Mijn handen legh ick te gader
| |
[pagina 7]
| |
Voor u weldaden schoon,
Mijn hert dat lovet u met vlijt,
Mijn armen tot u opghestreckt
O Godt ghebenedijt.
2 Als ick was in duysterheden
O mijn Heer der Heeren goet,
Ter hellen waert gingh ick treden
In Egypten stont mijnen voet.
Dat quaedt met quaedt ick loonde doen
Die wereldt ick beminde,
V woordt en konde ick niet bevroen.
3 Met Babel had ick my begheven,
Op den breeden wegh onrecht:
Door Afgoden socht ick dat leven,
O Heer ick was soo slecht.
O Ader-Fonteyne ick u liet,
Eenen Put al sonder water
Groef ick, maer en wistet niet.
4 Ick lagh in mijnen bloede,
Met zonden was ick belaen,
Ghy quaemt tot mijnen behoede
En spraeckt willet opstaen,
Ghy sult leven in eeuwigheydt,
V zonden wilt beweenen,
Mijn armen zijn open ghespreyt.
5 Ander volck socht ick hoort vermonden
Meynde u te vinden daer,
Mijn wonden open stonden
Om oly te ontfanghen klaer
| |
[pagina 8]
| |
Den wijn was daer met water ghestelt
De Borghers van dier steden
Deden haer naesten gheweldt.
6 Bussen en daer toe zweerden
Sach ick ghebruycken daer,
O Heere hoogh van weerden
Waer is nu u kleyne schaer,
Dachte ick dickwils in mijn ghemoet:
Dese sochten oock te dooden,
Ia vergooten 'smenschen bloet.
7 Babel was ick doen teghen,
Van dese woud'ick vry zijn,
Met een ghemoedt versleghen,
Buyghde ick de knien mijn:
Met Salomon riep ick: O Heer
Brenght my tot uwer weyden,
Mijn ziel verlanght soo seer.
8 Doen gingh ick op der straten
Met der Cantijcken Bruydt,
Daer hoorde ick u Legaten
Met slaen der Trompetten gheluydt
V heyligh woordt verkondighen,
Die leyden my op u weghen
Al naer Ierusalem.
9 Daer werd ick doen ontfanghen
Als een Borgher dier stadt,
O Heer ick had verlanghen,
Ghy gaeft my tot eenen schat
Vwen H. Gheest in mijn ghemoet
| |
[pagina 9]
| |
V gheboden ghy my leerde:
V Iock is licht en daer toe soet.
10 Daer vandt ick een Fonteyne,
Veel klaerder dan Kristael.
De Poorten zijn certeyne
Van Peerlen altemael.
De straten zijn van louter Gout.
In 't midden stondt verheven
Den Boom des levens ghebout.
11 Den wijn wert daer ghedroncken,
Suyver en daer toe klaer,
Reyn Olye werdt my gheschoncken,
Van Christus in mijn wonden daer
Men strydet daer oock al om prijs
Met Gheestelijcke wapens
In dat Hemelsche Paradijs.
12 Gheen ghewelt en is daer inne,
Noch eenighe heerschappy
Al die Christum beminnen
Sijn Coninghen van zonden vry:
Op die weyde werden sy daer gheleydt
Christus is haren Herder:
Vol ghenaden en waerheydt.
13 Dit is de stadt des Heeren,
Die Bruydt en Coningin,
Blinckende met witte kleeren
Klaerder dan de Sonneschijn,
Van Christo is sy toe-bereydt
Met Gheestelijcke deuchden,
| |
[pagina 10]
| |
Haren Coningh sy verbeyt.
14 Doen buychde ick mijn knyen
En sprack: O Schepper mijn,
V love ick t'allen tyen,
Die my ghenadigh wilt zijn.
Die my uyt Egypten hebt gheleydt,
Met den verloren Sone
Dat eeuwigh leven toeseyt.
15 Als ick u had ghevonden
O Koningh van Israel,
Ick dacht ick moet vermonden
V lof, van Zerubabel:
Teghen de vyanden hief ick op mijn stem
Om die mueren op te bouwen
Al van Ierusalem.
16 Die vyanden waren vele
Om uyt te roeyen my,
Twee Leghers tot dier stede,
't Een was de Hoer van Babel vry,
Dat ander was (ick denck) dat beest
Dat Ioannes sagh oprijsen,
Van der Aerden onbevreest.
17 Eenen windt had hem verheven,
Van Babel uytghegaen.
Eenen stroom die quam ghedreven
Om my te nemen ghevaen.
't Beest quam gheweldigh voort, en schoot
Op my vyerighe Pylen,
Om my te brenghen totter doodt.
| |
[pagina 11]
| |
18 Als Leeuwen sy my omginghen,
Van achter en voor seer stuer,
Maer o Heer ghy holpt my springhen
Met David over de muer.
De hayren mijns hoofts had ghy getelt
Niet een en konden sy krencken
Want ick stondt in u ghewelt.
19 V moet ick Vader loven
Ghenadighe Heere soet,
Want sy ginghen noch berooven
Mijn tijdelijcke goet,
Dat ghy my Heere weerdigh acht
Om vervolginghe te lijden
Van dit verkeert gheslacht.
20 Nu moet ick dan gaen dolen
Met Abraham op dat velt,
En my berghen in holen,
Met die Ioden een zijn ghetelt
Die in Machabeen waren versmaet
Liever met haer te sterven
Dan te laten mijns Vaders raet.
21 Een Wtlander moet ick wesen,
Ter wereldt een gaepspel,
Om Christus Leer ghepresen
Ben ick verwesen te zijn rebel.
Een vreemdelingh ben ick nu bekant
Als een Pelgrim soo wy lesen,
Gaen dolen achter landt.
22 Maer O Heere verheven
| |
[pagina 12]
| |
Ick bid u, helpt my ras
Sendt my d'Enghel beneven,
Soo ghy dedet Tobias:
Of ick noch viel in der vyanden handt,
Dat ick u mach belijden,
O mijn Heer en Coningh vailjant.
23 Wilt vast op my betrouwen,
Ick verlaet u nimmermeer,
Op mijnen wegh sal ick u houwen
Soo ghy blijft by mijnder Leer:
Ick sal by u zijn in water en vyer,
Wilt niet meer tot Babel keeren,
Maer seght die werelt, Adieu hier.
24 Adieu ghy boose wereldt blent,
Adieu mijn vrienden al,
Adieu die my niet meer en kent,
Adieu om Christus weghen smal.
Adieu den tijdelijcken schat.
Adieu ick moet gaen wandelen
Na de nieuwe Hemelsche Stadt.
|
|