't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Si tanto gratiosa. Of: O schoonste persoonagie. | |
[pagina 398]
| |
1.
HOort Menschen altesamen
Van wat geslacht of Godts-dienst ghy meught wesen,
Hoort wat ons sal betamen,
Soo wy van Godt oock willen sijn gepresen,
Ghelijck Godts Knecht, slecht ende recht
Die vrome Hiob eertijden
Was is sijn handel, voorspoet ende wandel,
Oock in lijden.
2.
Ick heb (sprack hy vrymoedigh)
Een sterck verbont ghemaeckt met mijne ooghen,
Dat sy niet onverhoedigh
Op een schoon Maeght met lust acht hebben moghen.
Wat soude Godt my gheven tot
Een loon, als het verderven?
Der Goddeloosen, ongheluck, en boosen
Most ick erven.
3.
Hy siet doch mijne weghen,
En telt mijn ganghen, die ick sonder lieghen
Of ydelheyt te pleghen,
Ghewandelt heb, of yemandt te bedrieghen
Met eenigh vlijt, tot deser tijdt,
'k Begheer datmen my weghe
Op eender waghe, mijn vroomheyt sal behaghen Godt
| |
[pagina 399]
| |
Godt te deghen.
4.
Mijn ganck is niet gheweecken
Wt Godes wegh ter recht of slincker zijden.
Dat mijn ooghen aenkeecken,
Derwaerts heb ick mijn sin niet laten glijden.
Soo 't onrecht pandt kleeft aen mijn handt,
Soo moeten al mijn goeden
And'ren verteeren, oock mijn gheslacht verneeren
En uytroeden.
5.
Hebben my boose lusten
Mijn hert verwaeckt tot mijns naesten Huysvrouwe?
Heb ick door 's vleys onrusten
Haer deur beloert om overspel te brouwen?
Soo moet mijn vrouw, tot mijnen rouw
Van and'ren sijn gheschonden,
En sijn beslapen van die haer vreughde rapen
In de sonden.
6.
Dat is een laster snoode
En een misdaet voor die Rechters straf-waerdigh,
Een vyer dat gantsch uytroode
Mijn haef en goet, om sulcken daedt onaerdigh.
Heb ick dat recht van mijnen knecht
Of maerten acht seer lichte,
Als sy haer klachten teghen my aenbrachten
| |
[pagina 400]
| |
En verrichten.
7.
Ick dorst haer niet verdrucken
Als ick wel kond', wat soud'ick teghen Gode?
Het soud'my niet gelucken,
Als hy voor haer streed, en haer hulpe bode.
Godt heeft haer vry, soo wel als my
Gheschapen een bereyder
In haren Moeder is hy, oock een Behoeder
Van ons beyder.
Pause.
8.
'k Heb met der armen bede
Ontseyt, noch oock der Weduwen verwachten
Op mijn hulp, die ick dede,
Door langsaemheyt haer oogen doen versmachten.
Als ick had yet sonderlinghs siet,
Dat at ick niet alleene,
Maer deeldet reede uyt reyne liefde mede
't Weesken kleene.
9.
Want ick heb als een Vader
My soo ghehadt van mijne jonghe jaren,
Barmhertigheyt te gader
Bracht ick oock mee, doe my mijn Mo'er ginck baren.
Ick mocht niet sien den naeckten li'en
Vergaen, 'kmoet oock vertellen,
Haer naeckte leden, die deed'ick wel bekleeden
| |
[pagina 401]
| |
Met Lams-vellen.
10.
Soo 'kheb ghewelt ghedane
Den Wees, al was ick een groot raedts-persone,
Mijn schouder moet vergane
Van 't schouderbeen, tot mijnder straf en loone:
Godt moet seer straf gaen breecken af
Mijn armen van der pijpen.
Ick vreesd' en dochte, dat Godes toorne mochte
My begrijpen.
11.
Al had ick goudt by klompen,
Nochtans heb ick my noyt daer op verlaten,
Mijn voorspoet onbekrompen
Heeft niet verblijdt mijn hert in grooten state:
Des welvaerts licht onvast ghesticht,
Schoon als den volle Mane
'k Niet groot en achte, het can seer haest (ic dachte)
Weer vergane.
12.
Ick liet oock niet ontrusten
Mijn hert in 't heymelijck van quae ghedachten,
Dat mijn mondt mijn handt kusten,
En soo toeschreef my selfs mijn rijckdoms machten,
't Welck een misdaedt sou wesen quaedt
Voor Rechters t'overweghen:
Want ick daer mede versaecket had alreede
Godes zeghen.
| |
[pagina 402]
| |
Pause.
13.
'k Heb my oock niet begheven
Tot vreughd', als het mijn vyandt qualijck ginge,
Noch my daerom verheven,
Dat hem veel ramp en ongheluck omvinghe,
Want ick en liet een vloeckjen niet
Mijn mondt mijn vyandt wenschen,
Hoewel mijn knechten voor my wilden vechten
Als quae menschen.
14.
Iae die van bitterheden
Mijns vyandts vleys wel souden hebben eten.
Ick heb oock niet gheleden
Den armen gast buyten mijn huys vergeten,
Den wandelaer vermoeyt te gaer
Ontsloot ick mijne deure.
Aldus door liefden ick yder een gheriefden,
Sonder treuren.
15.
Ick heb door schalcke listen
Mijn misdaedt niet als Adam gaen verberghen,
Al wast dat 't vele wisten.
En mijnder Maghen smaedtheyt my quam terghen,
Ick hielt my stil sonder gheschil
Binnen mijn eygen deure.
Misdaet belijden, wil sonder teghenstrijden
Selden beuren.
| |
[pagina 403]
| |
16.
Och! had ick een verhoorder!
d'Almachtigh en alwetend' Godt moet 'twesen,
Die laet oock mijn verstoorder
Maecken een Boeck van mijnder saeck en wesen,
'k Souws niet versma'en, maer nemen aen
Op mijn schouders te draghen,
Als mijnen schoone en loffelijcke kroone,
Met behaghen.
17.
Ick woud' tot mijnder eeren
Mijn deughden veel elck een te kennen gheven,
Als een Vorst triumpheeren
Over mijn boosheyt, die ick nam het leven.
Mijn lant sal niet yemants verdriet
Teghen my oock beweenen,
Ick at gheen vruchten, met Arrebeyders suchten
En verkleenen.
18.
Seer rustigh in 't betalen
Heb ick der Ackerlieden arbeyt sware
Verlicht, soo 'khier in fale,
Of haer gemaeckt heb 't leven suer en nare,
Soo wassen my distelen vry
Voor tarwe uytghelesen,
Den scherpen dooren, moet voor het goede kooren
Mijn deel wesen.
19.
Hier meed' heeft hy doen swijghen
| |
[pagina 404]
| |
Sijn vrienden fel, die hem van een quaet leven
Stoutlijck ginghen betijghen,
Recht of God Iob daerom oock bracht in sneven,
Maer siet in 't slot, sijn zy voor sot
Gheoordeelt door Godts reden.
Iob blijft ghepresen, en van sijn druck ghenesen
Heel met vreden.
Mijdt uw' schade.
FINIS. |
|