't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: De lustelijke Mey, is nu inden tijdt.STerckt my, o Godt mijn toeverlaet,
Een strijdt heb ick van binnen,
de vyandt my als een leeuw omgaet,
Soeckt mijn ziel te verslinnen,
Hy heeft sijn schut op my ghestelt,
Om my te dooden met ghewelt
O Heer, helpt my nu strijden
In dese quade tijden.
2 Mijn vleesch ghelust teghen den gheest,
O Heer, ick moet u klagen,
Want het alletijdt voor lijden vreest,
| |
[pagina 362]
| |
En wil u kruys niet draghen
Want het bemint den doodt veel meer
Dan 't leven, by u, o Heer,
Dat doet mijn hert door snijden
In dese quade tijden.
3 Och wie sal my ellendigh mensch
Van desen vleesch ontladen?
Het wil altijdt na sijn eyghen wensch,
Met my in kromme paden,
O Heer wijst my u rechte baen,
Mijn vleesch wil ick te buyten gaen,
En stellen sijn raet bezijden
In dese quade tijden.
4 O vleesch, oft ick volghd' uwen raet,
Mijn ziel soude moeten sterven,
Veel liever kies ick te zijn versmaet,
En met Gods volck te swerven,
Want haer droefheyt sal verandert zijn
In vreughde, maer d'ander in pijn,
Die haer met de werelt verblijden,
In dese quade tijden.
5 O vleesch oft ghy eens op Esau docht,
Die sijn eerste gheboorte verkochte,
Hoewel hyse na met tranen socht
Gheen plaets hy vinden en mochte.
O vleesch ghy en sult niet volghen hem,
Ick wil nae 't Nieuwe Ierusalem,
Al soudt ghy daerom lijden
In dese quade tijden.
| |
[pagina 363]
| |
6 O Heer, wilt doch mijn leydtsman zijn
Na dese stadt van vrede,
De wegh is seer smal dat duncket mijn,
Ghelijck eens menschen trede,
Aen beyde zijde water end' vyer
Bewaert haer die hem wandelen hier,
Datse u voor de werelt belijden
In dese quade tijden.
Pause.
7 O valsche werelt schoon in 't oogh,
Adieu, ick wil u derven,
O appel der weelden, verheven hoogh,
Die van u eet moet sterven,
Hierom, o Eva wederghebaert,
Wacht u doch voor der Slangen aert,
Sy is bevaen met nijden,
In dese quade tijden.
8 't Serpent hem als een Leeu nu spoeyt,
O Heer, om u tuyn te breken,
Want hy soo lieffelijck stondt, ende bloeyt
Als aen de waterbeken,
Maer de wilde verckens onvroet
Die hebben hem ommeghewroet,
Dat hem sijn spruytkens ontglijden,
In dese quade tijden.
9 O Heer, ons klaghen doch verhoort,
Na vrede wy seer verlanghen,
T'Ierusalem daer pleegh te zijn u woort,
Daer woonen, nu, draecken en slanghen,
| |
[pagina 364]
| |
Daer zijn oock Heydens in gegaen,
Die uwen Tempel in stucken slaen
En sijn heylighdom ontwijden,
In dese quade tijden.
10 O Heere, seynt getrouwe arbeytslien,
die u tuyn recht weder bouwen,
die hem bemueren met levende stien,
die hem saeyen met Goddelijcke rouwe,
En die kleyne voskens vaen,
En 't knaghende vee verslaen,
die hem bijt aen alle sijden
In dese quade tijden.
11 O Prince Godt een rechte Wijngaerdenier,
Wy bidden u ootmoedigh,
Plant doch uwen Wijnbergh aen een rivier,
dat sy vrucht brenght overvloedigh,
En maeckt daerom een stercke muer,
Ghetrouwe dienaers tot u huer,
En gheeftse u sweert aen haer zijden,
In dese quade tijden.
12 Oorlof aen alle rancxkens teer,
Ick groet u alle hier mede,
die staen op de gront des Apostels leer,
Vruchtbaer na Christus zede,
V handen tot den Heer oprecht,
En bid voor uwen swacken knecht,
dat hy valsche leer mach mijden
In dese quade tijden.
| |
[pagina 365]
| |
[Sterckt my o God mijn Heer]Na de wijse: Van den 3. Psalm. Hoe veel is des volcks Heer. Of:Met ses regels van de Lof-sanck Marie. Mijn ziel maeckt groot den Heer. STerckt my o God mijn Heer,
Want ick ben swack en teer,
Vol ellenden bevonden,
daer toe satan met nijt,
dagh ende nacht altijdt,
Soeckt my storten te gronde.
Mijn vleysch rust hem ook seer,
End'wil my drucken neer,
dies my werdt dickwils banghe,
daer ick minst op vermoe,
doet oock neerstigheyt toe,
Om my daer mee te vanghen.
2 Maer o Heer staet my by,
dat ik altijdt op dy,
Hopen mach met betrouwen,
Zijt my altijdt ontrent,
Vwen gheest in my sent,
die my can recht opbouwen.
Stuert o Heer mijnen voet,
dat hy niet treden moet
Na het eeuwigh verderven,
| |
[pagina 366]
| |
Mijn ooghen hoedt daer van,
O Heer hoort mijn vermaen,
Bewaert mijn ziel van sterven.
3 Mijn hert al met den toom,
Houdt in u heylighdom,
Maer gierigheyt, hoort desen,
Met allen valschen schijn,
Laet verre van my zijn,
Oock alle quaet mispresen.
Van ydelheyt oock noch,
End' der sonden bedroch
Mijn ooghen wilt doch sparen,
Maer liever, soo 't behoort,
Op u troostelijck woort,
Laetse eeuwelijck staren.
4 Vergheeft al mijn misdaet,
Voort stoutheyt, hooghmoet quaet
Wilt verre van my weeren,
Oock een onkuysch ghemoedt,
Dat des vleysch lusten boet,
Laet nemmermeer regieren.
Neemt wech gedachten boos,
Die my quellen altoos,
Oock all' onnutte praten,
Ia al dat ghy verbiedt,
Laet my beminnen niet,
Maer van herten oock haten.
5 Och! ick ben aerd' end' asch,
Die als een bloeme rasch,
| |
[pagina 367]
| |
Verstuyv', o Heer wilt hooren,
Ten zy dat onderstandt,
My doe u goede handt,
Soo ist met my verlooren.
Hierom bid' ick met spoet,
V vallende te voet,
Ootmoedigh met veel klaghen,
Smeeckend' u Majesteyt,
Of ick in mijn swackheyt,
O Heer, u mocht behaghen.
i. Pause.
6 O Heer wilt swijghen niet,
Als mijn hert in verdriet,
V roept, end' krijt seer banghe,
Op dat ick niet gelijck
Worde, die na u rijck
Hoop hebben, noch verlanghen.
Maer uwe rechterhandt,
Doe my altijdt bystandt,
Soo langh' als ick hier leve,
Oft ick noch onverhoet
Slibberd' met mijnen voet,
Datse my dan opheve.
7 Seer wesentlijcke goet
Zijt ghy, met groot lanckmoet
Ontsteken over alle,
Die treurighlijck belaen,
Ghebroken nedrigh gaen,
Ootmoedigh voor u vallen.
| |
[pagina 368]
| |
Haer nemmermeer in noot,
Gheeft ghy stenen voor broot,
Maer doetse allegader
Roepen door uwen gheest,
Vrymoedigh onbevreesd:
O Abba lieve Vader.
8 Soo bid ' ick Vader goet,
Mits u genade doet,
Dat ick van u begheere
Voor mijnen laetsten dach,
Als ick niet langher mach
Te recht my gaen bekeeren,
Op als ghy my aentast,
My dan niet en verrast,
Dat ick als dan sou loopen
Met de vijf, die te laet
Meenden tot haerder baet
Olye te gaen koopen.
9 Wijst my u weghen goet,
Leert my u paden soet,
Die ghy u hebt verkoren,
Leyt my in u waerheyt,
Vyerigh met neerstigheyt,
Soo gae ick niet verloren.
Want ghy zijt doch alleen,
Mijn Godt en anders gheen,
Op wien ick wil betrouwen,
End' weet oock vastelijck
Soo ick van u niet wijck,
| |
[pagina 369]
| |
Dat het my niet sal rouwen.
ij. Pause.
10 Hoe komt het lieve Heer,
Dat ick altijdt veel meer,
Treurighlijck gae dan blijde,
End' mijn hert hem gelijck
Houdt, oft ghy eenen wijck,
Wout nemen van mijn zijde.
O Heer wilt my voortaen,
Als een trou vriendt by staen,
Hoort immers dat ghewaghen,
Weest my niet meer een gast,
Die hem tot reysen haest,
Van een twee oft drie daghen.
11 Slecht ende recht, o Heer,
Behoedt my t' elcken keer,
Dat ick u steets beminne,
Laet doch hooveerdigheyt,
Ende Godtloosigheyt
Mijn jonckheyt niet verwinnen.
Sou het niet deerlijck zijn,
Dat ick noch, Heere mijn,
Sou moeten hooren segghen:
Ey lieve siet hoe ras,
Die eerstmael vyerigh was,
Heeft het gantsch laten legghen.
12 Mijn borgh, mijn deel, mijn lot,
Mijn troost zijt ghy, o Godt,
De vreught mijns jonghen jaren,
| |
[pagina 370]
| |
Te recht leert my voortaen,
Op uwe weghen gaen,
Vrymoedigh sonder varen,
Uwen wille met vlijt,
Leert my volghen altijdt,
V woort sy mijns weghs lichte,
Leyt my op uwen padt,
Al na de schoone stadt,
Verklaert doch mijn gesichte.
13 O Heer my wel gheneught,
End' hebbe groote vreught,
Aen u heyl'ghen van weerde,
Ick vraegh (als ghy't gemoet,
Met u vyer branden doet)
Na Hemel noch na eerde,
Dus begheer ich in 't slot,
Op u o Heer mijn Godt,
En wilt my niet beschamen,
Laet my in uwen hof,
Daermen hantiert u lof,
Eeuwelijck blijven, Amen.
|
|