't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Alst begint.ICk hoorde der basuynen gheluyt,
Ick dacht, o Godt ghepresen,
Wat magh daer wesen,
My docht het was, der boden gheluyt,
Van Godts vercierde Bruyt,
De Bruyloft daer wy af lesen,
| |
[pagina 281]
| |
Is ons ghewesen.
2 Ick hoorde daer een groote stem,
Des Heeren beden seyden,
En wilt niet beyden,
Ter Bruyloft des lams ick gheroepen ben,
In 't nieuwe Ierusalem,
Daer wil ick my gaen bereyden:
Met Bruylofts kleyden.
3 Adieu Vader en Moeder, saen,
Ick wil de ghemeente des Heeren,
Nu gaen vermeeren,
Met vleesch noch bloedt, my niet beraen,
Maer altijdt wederstaen,
Naer de Ghemeente des Heeren,
Wil ick my keeren.
4 Al heeft my de werelt haer vryheyt ontseyt,
Om dat ick my in haer bende,
Niet meer en wende
De Heere heeft my een woonstadt bereyt,
Een erfdeel toegheseyt,
Ist dat ick den wegh volende,
Al sonder wenden.
5 Den wegh daer ick ben op ghestaen
Die wil ick houden voren
Al sonder storen,
Die de Propheten hebben gegaen,
En Godts Apostelen saen,
Alle Martelaren Godts verkoren,
Die zijn nu voren.
| |
[pagina 282]
| |
6 Het is beter dat ick na Christus vermaen,
Huys, hof, vrienden, verlate,
En al 't ghesaten,
Dan met de boose wereldt in vrede bestaen,
En tot Babel in te gaen,
Veel eer gae ick een ander strate,
Eer 't wordt te late.
7 Christus heeft selfs dese wegh gegaen,
Den selven was Godts Sone,
In 's Hemels Throone,
Dus wil ick hem altijt volgen naer,
Al met de kleyne schaer,
Om te ontfangen de kroone,
Tot mijnen loone.
8 De vierentwintigh Ouders playsant,
Die Godes stoel omringhen,
En Lof-sangh singen,
Met Palme-tacken in haren handt,
Seer triumphant,
Den selven wegh soo gingen,
Dees Ouderlingen.
9 Die daer legghen onder den Outaer,
Om Godes Woordt verslaghen,
Ick moet gewagen,
Die hebben haer kleed'ren gewasschen klaer,
In 't bloedt des Lams eerbaer,
Door desen wegh gingen sy treden,
Nae Christus seden.
10 Die dit Liedeken eerstmael sanck,
| |
[pagina 283]
| |
Hy hoopte den wegh te treden,
Al met vroomheden,
Al wast dat hem sijn vleesch noch dwanck,
Als hy nam aen den gangh,
Al na de Stadt vol vreden,
Met Christus leden.
|
|