't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Het licht der wereldt is opghestaen.ICk roep u o Hemelsche Vader aen,
Wilt mijn gheloove stercken,
Op dat ick mach vromelijck blijven staen,
Met u waerheyt aenghedaen,
Al sonder af te gaen, och Godt wilt in my wercken.
2 O Heer in den noot doet my bystant,
Gheeft mijn mondt om te spreecken,
Ick ben hier in mijn vyanden handt,
In der wreeden Leeuwen tandt,
V heyligh woordt playsant, doet my uytbreecken.
3 Mijn kracht is seer kleyn, u Heer bekent,
Wilt my doch aenveerden,
Vwen gheest der waerheyt in my sendt,
Ghy zijt mijn fondament,
Weest my altijt ontrent, dat ick 't mach volheerden.
4 De Heer spreeckt tot my, en weest niet bevreest,
En wilt oock niet beven,
Al vindt ghy u hier in een wilt foreest,
By den draeck en oock dat beest,
| |
[pagina 250]
| |
Ick sal u mijnen gheest tot trooste geven.
5 Hoe komt dat ghy u voor menschen vervaert,
Die doch moeten sterven,
Ick hebbe u uyt verre landen vergaert,
Als mijn oogh-appel bewaert,
Ghy zijt van mijnen aert, ghy en sult niet bederven.
6 Keert u tot my, mijn leden teer,
Soo meught ghy saligh wesen,
En vreest noch en beeft voortaen niet weer,
Ick ben alleen u Heer,
En wijckt niet van mijn leer, mijn volck ghepresen.
7 Komt al tot my die hier arbeydt,
Belast zijt en beladen,
Een eeuwighe vreught is u bereydt,
Al door ghenadigheydt,
Ick sal u met klaer bescheyt, uyt liefden versaden.
8 Ghy zijt mijn vrienden, ist dat ghy doet
Al dat ick u ghebiede,
Ick late voor u mijn leven goet,
Och mijn uytverkoren vroet,
Wt grooter liefden soet, dat dit geschiede.
9 O Zyon om uwen 'twille, hoort,
Heb ick soo veel gheleden.
Ick heb u ghegheven mijn Goddelijck woordt,
Om te brengen in accoort,
Als ghy daer laeght versmoort, in u boosheden.
10 O Zyon mijn alderliefste schoon,
En wilt u niet vreesen
Voor die 'tlichaem persequeren oft doo'n,
| |
[pagina 251]
| |
Ick sal u in mijn throon
Gheven des levens kroon, en vreught vermeeren.
11 O Zyon mijn alderliefste bruyt
Boven alle vrouwen,
Mijn Goddelijck woort in u herte sluyt,
En laet het van u niet uyt,
Mijn alderliefste spruyt, ick sal u my trouwen.
12 Weent ende schreyt eenen weynigen tijdt,
Ghy sult haest verblijden,
Een eeuwige vreught noyt sulcken jolijt,
Is voor hem die my belijdt,
Voor de menschen vol van spijt, tot eewigen tijden.
13 Blinckende als der Sonnen schijn
Boven alle klaerheyt,
En kleederen wit van zijde fijn
Sullen d'uytverkoren mijn
Aendoen, en blijde zijn, en rusten van swaerheydt.
14 Een troostelijck woordt elck hooren sal,
Die hier nu treuren,
Als de Basuyne sal geven geschal,
Komt hier mijn lief getal
Ick sal u geven al mijn rijck te veuren.
15 Ghedenckt den ghevangen, als mede gevaen,
Ghy uytverkoren,
En bidt den Heere dat hy my saen,
In rusten wil ontfaen,
En afwasschen al mijn traen, hy sal u verhooren.
16 Oorlof aen broeders en susters ghemeen
Wy moeten nu scheyden,
| |
[pagina 252]
| |
Tot dat wy komen by Christum alleen,
Ons Hooftman, en anders gheen,
Wilt u daer toe bereen, daer wil ick u verbeyden.
|
|