't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

[Ghenade vrede t'samen]

Nae de wijse: Vanden 61. Psalm. Of den Coningh van Averne.

GHenade vrede t'samen
Nae 't betamen,
Wenche ick den Christen aert,
Die haer van Godt niet en schamen,
Want haer namen
Zijn in't boeck des levens bewaert.
2 Die van nieus zijn geboren,
Niet als voren,
Wt water, vyer, ende gheest,
Dat zijn Godts uytvercoren,
Sijn stem sy hooren,
En volgen hem onbevreest.

[p. 180]

 

3 Want zy in haer herte binnen,

 

Seer beminnen

 

Godes woordt, 'twelck haer gheeft raet,

 

Dat sy eer sy het beginnen,

 

Wel versinnen

 

En aflaten van het quaedt.

 

4 Die van alle boosheydt keeren,

 

En Godt eeren

 

In een nieuwe leven fijn,

 

Sullen van des werelts Heeren,

 

Nae Godts leeren,

 

Ghehaet en verdreven zijn.

 

5 Hoe wel dat sy boven maten,

 

Wilt dit vaten,

 

Seer prijsen Christum eerbaer,

 

Ende al dat sy besaten,

 

Hier verlaten,

 

Om Gods woordt de waerheyt klaer,

 

6 Want na die waerheyt sy haecken,

 

Ende waecken,

 

Soo datmen oock dickwils siet,

 

Dat sy aen palen end' staecken

 

Moeten raecken,

 

Om Godts woordt lijden verdriet.

 

7 'Twoort was in't eerste aencleven,

 

By Godt verheven,

 

Ende Godt was 'twoordt voorwaer,

 

In hem soo was oock het leven,

 

D'welck ghegheven

[p. 181]

 

Is den mensch tot een licht claer.

 

8 Also seer heeft Godt Almachtigh,

 

'Tis waerachtigh.

 

Dese werelt oock bemint,

 

Dat hy heeft uyt liefden krachtigh,

 

Zijt gedachtigh,

 

Voor haer gegeven sijn lief kint.

 

9 Christus die quam op de aerde,

 

Groot van waerde,

 

Van sijnen Hemelschen vaer,

 

Het vyer (dat ons verteerde)

 

Hy van ons weerde,

 

Ons verlossend' allegaer.

 

10 Alle die in Christo reene,

 

Groot en kleene,

 

Gelooft ende voort weldoet,

 

Die en laet hy niet alleene,

 

Noch in weene,

 

Maer maecktse Godts kinders soet.

 

11 Men en kan doch niet doorgronden,

 

Noch vermonden

 

Die reyn liefde Christi groot,

 

Dat hy ons door sijne wonden

 

Heeft ontbonden,

 

End' bevrijdt al van den doodt.

 

12 Dus al ghy Adams gheslachte,

 

Cleyn van machte,

 

Looft Godt ende prijst hem seer

 

Met hert, met daedt, met krachte,

[p. 182]

 

Met gedachte,

 

Door Christ' onsen lieven Heer.

 

13 Ende aen sijn woort wilt houwen,

 

Met betrouwen,

 

Vastelijck tot in den ent,

 

Soo sal hy in het benouwen

 

V bedouwen

 

Met sijnen Gheest excellent.