't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse; Een aerdigh trommelaerken sonder, &c.GHebenedijt, o mijn ziel altijdt den Heer,
Looft hem, o alle mijn inwendigheyt,
Prijst hem met blijde Lof-sanghen altijdt meer
Die u in sijn weghen leyt,
Door sijn ghenadigheyt,
Sijn beloften toeseyt.
2 Maect groot, o mijn ziele, den Heere uwen God,
Die u uyt Egipten, tot Zyon heeft gheleyt,
Die u leyt tot Christum, van Babels Herders sot,
In Israels groene weydt,
Van Babels dorre heyt,
O ziel' sijn lof verbreydt.
3 Hoe soudt ghy, o ziel, niet loven sulcken Heer,
Die u van den doodt tot den leven heeft gebrocht,
Die u geleyt heeft door dat roode Meer,
Doen ghy dwaelde, wedersocht,
Met sijnen bloedt ghekocht,
Doen Pharao u bevocht.
4 Looft onsen Godt met Mose, o mijn ziel,
Die u tot sijn heylighe wooningh' heeft gebracht,
Die Pharao met ros ende waghens overviel,
| |
[pagina 83]
| |
In 't rood' Meyr omwierp met kracht
Doen hy vervolghd' onsacht,
Dat Israels gheslacht.
5 Mijn ziel looft den Heere al u leven langh,
Looft hem met harpen ende met snaren spel,
De heyligen in Zyon loven hem met sangh,
Oock ghy borghers Israel,
Want in 't helsche ghequel,
Hem niemandt loven sel.
6 Looft desen Godt, o ghy herders van Zyon,
Looft hem, o alle sijn knechten groot en kleyn,
Looft hem, o alle sijn handtwercken schoon,
Principael o Zion greyn,
Ghy zijt Godts bruydt alleyn,
O kleyn vergad'ringh reyn.
7 O Godt u lof is in u ghemeynte alleen,
Ten is niet schoon in der sondaren mondt,
V woordt is alleen in Ierusalem reen,
V wet men in Zyon vondt,
Quijtscheldinghe van sond',
Als men van 't quaedt af stondt.
8 Wie soude alsulcken Godt niet loven vro,
Die Daniel verlost heeft uyt den leeuwen mondt;
Die met Sadrach, Mesach, en Abdenego
In den gloeyenden oven stondt,
Dat de vlamme haer niet verslondt,
Gheen brandt men aen haer vondt.
9 Prijst Godt o Ierusalem en Zyon teer,
Die u deuren vast met grendelen bewaert,
| |
[pagina 84]
| |
Die u mueren opbout, die daer laghen neer,
Die den verstroyden vergaert,
Die om sijn naem vermaert
Te Babel ghevaen waert.
10 Looft God die in sijn heyligen Tempel woont
Hy is een al te vriendelijcken Heer,
Looft hem, die sijn uytvercorene croont,
Die haer vroom stelden ter weer,
Een eeuwigh triumpheer,
Gheeft hy die houdt sijn leer.
11 Ghy Hemelen, ghy aerde, Godt doch den prijs gheeft,
Looft hem ghy Heydenen, die op der aerden zijn,
Het love hem alle wat adem heeft,
Sonne, Mane Sterren fijn,
Lovet Godt met helder schijn,
Dat sijn de wercken dijn.
12 O God, laet mijn ziel leven, dats' u loven mach,
Laet u lof van mijn lippen zijn vertelt,
Op dat ick mach staen blijven in den boosen dach
Als dat Elemente smelt,
Heyligh moeten wy zijn ghestelt,
Gheen onschult daer en ghelt.
13 Ghy Princen en Heeren, Regents der duysternis
Lovet Godt die u 'tsweert der justitien heeft gedaen,
Lovet hem, die een Heer over Vorsten is,
Leert den goeden voor te staen,
Straft den quaedt-doenders saen,
Daerom hebdy 'tsweerdt ontfaen.
14 O Prince Godt, Heer aller Heeren Heer,
| |
[pagina 85]
| |
Ghebenedijt moet ghy in der eeuwigheyt zijn,
Die 'tlicht in duysternis laet schijnen neer,
Die waren in doodes pijn
Gaeft ghy dit helder schijn,
Looft Godt, o ziele mijn.
|
|