't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

Den L. Psalm.

GOdt die der Goden Heer is, spreken sal,
En t'samen roepen dat gantsch aertsche dal,
Van den opgangh tot den nedergangh breet:
Wt Zion komt Godt die daer is bekleet,
Met heerlijckheyt en schoonheydt hoogh gepresen,
Onse Godt komt, die niet stille sal wesen.
2 Voor hem gaet een fel verslindende vier,
Een groot onweder komt met hem tot hier,
Hy sal Hemel en Aerd' aenspreken wel,
En sijn volck rechten, seggende seer snel:
Versaemt my mijn Heyl'gen die met vertrouwen
Offeren, en mijn Verbondt onderhouwen.

[p. 32]

 

3 En ghy Hemels sult melden overbreyt,

 

Godt des Rechters groote gerechtigheyt,

 

Hoort mijn volck, ick spreeck u aen in 't ghemeen,

 

Ick ben u Godt daer is oock anders gheen,

 

Ick sal u niet straffen om u Off'randen,

 

Die ick hebbe ge-eyscht van uwen handen.

 

4 Van u yet te nemen heb ick gheen noot,

 

Ossen noch Bocken 'tzy cleyn ofte groot:

 

Want al het Vee der Bosschen dat is mijn,

 

Oock de Dieren die met duysenden zijn,

 

Op de Berghen, jae de Voghelkens kleyne,

 

En 't gedierte des Veldts is mijn alleyne.

 

Pause.

 

5 Al hongerde my, ick en seyt u niet:

 

Want d'Aertrijck is mijn, met al datmen siet?

 

Meynt ghy dat ick Ossen-vleesch eten moet,

 

Of tot dranck behoeve der Bocken-bloedt:

 

Neen ick: Maer offert dancksegging met singhen

 

En wilt u beloften doen en volbringen.

 

6 Roept my aen, en ick sal u in den noot,

 

Helpen , en ghy sult mijn naem maken groot.

 

Maer God spreect de schalcken aen seer verstoort,

 

Waerom vercondight ghy alsoo mijn woort,

 

En neemt mijn bondt in uwen boosen monde,

 

Dewijl ghy mijn straffe haet inden gronde?

 

7 Na dat ghy oock hebt mijn gebodt versmaet,

 

En als ghy noch een dief siet, met hem gaet,

 

Dien zijt ghy ghelijck jae oock toegedaen,

 

Van eebrekers wilt ghy u niet ontslaen.

[p. 33]

 

Den mondt opent ghy tot schenden en smaden,

 

V tonghe kan niet dan lieghen en schaden.

 

8 Ghy sit en relt van uwen broeder quaedt:

 

En met achterklap ghy hem seer belaedt.

 

Dit doet ghy, en om dat ick swijghe stil,

 

Ghy meynt dat ick u ghelijck wesen wil,

 

Maer ick sal u noch onder ooghen stellen,

 

V sond', en u daerom straffen en quellen.

 

9 Och wilt dit doch mercken en wel verstaen,

 

Ghy die God gantsch vergeet, hoort dit vermaen,

 

Op dat ghy niet sonder hulp haest vergaet,

 

Die danckoffert die eert my metter daet,

 

Spreeckt Godt, en die desen wegh gaen en treden,

 

Sullen mijn heyl overcomen in vreden.