't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

Den vj. Psalm.

WIlt my niet straffen Heere,
Die misdaen heb soo seere,
In eenen grammen sin,

In uwen toorn vervaerlijck,

Castijt my niet soo swaerlijck,
Als ick wel weerdigh bin.
2 Maer wilt u, Heer, ontfarmen,
End' over my erbarmen,
Ick ben seer swack altijt,

Wilt my gesontheyt geven,

Want mijn ziel end' lijf beven,
In desen mijnen strijdt.
3 Mijn gheest hem oock ontstellet,

[p. 9]

 

Swaer verschricken my quellet,

 

Vreese maeckt my onvro.

 

O Heere hoogh gepresen,

 

Hoe langhe salt noch wesen,

 

Dat ick moet blijven soo?

 

4 Ach wilt u tot my keeren,

 

Wilt oock van my doch weeren,

 

Dees benautheyt niet cleyn.

 

Seer groot zijn mijn misdaden,

 

Maer uyt louter ghenaden,

 

Maeckt my, Heer, daer van reyn.

 

5 Want in de doodt seer wreede.

 

Wie ist die daer verbrede

 

V lof end' eer bequaem?

 

Niemant sal inder hellen

 

Vwen prijs schoon vertellen,

 

Noch dancken uwen Naem.

 

6 Ick ben moed' en verslaghen,

 

Van gantsch den nacht te claghen:

 

Ick doe swemmen voorwaer.

 

Mijn bedde met mijn weenen,

 

End mijn leger met eenen,

 

In mijn tranen eenpaer.

 

7 Mijn gedaente met allen,

 

Is nu Heer gantsch vervallen,

 

Door geduerigh gheclagh,

 

Om dat aen allen zijden,

 

Mijn vyanden verblijden,

 

Voor my met groot ghelach.

[p. 10]

 

8 Ghy boose wilt nu wijcken,

 

Ghy wreede desgelijcken,

 

Vertreckt nu haest van hier,

 

Godt heeft mijn treurigh claghen,

 

Na zijn goet welbehaghen,

 

Verhoort seer goedertier.

 

9 God en wil niet verachten,

 

Mijn gebedt noch mijn clachten,

 

Maer hoort my t'sijner eer,

 

Mijn beden hem beweghen,

 

Ick heb van hem vercreghen,

 

Mijn begeerten en meer.

 

10 Daerom zijn nu met schanden,

 

Beswaert al mijn vyanden,

 

Verbaest zijn sy gewis.

 

Te rugg' moeten sy keeren,

 

Met schaemten en oneeren,

 

Want mijn God soo goet is.