Rijmwoordenboek der Nederduitsche taal

[p. 249]

Loopende rymwoorden.
U.

ubben.
	Lubben.
=	lubben.
	Schubben.
ubde (n.)
	gelubde (n.)
	geschubde (n.)
1.3.	lubde, 4.6. (n.)
uchten.
=	bevruchten.
4.6.	bevruchtten.
=	duchten.
4.6.	duchtten.
	Gehuchten.
	Genuchten.
	Geruchten.
	Juchten.
	Kluchten.
4.6.	kuchten.
	Luchten.
=	luchten, ver-
=	vlugten, ont-
	Vruchten.
† =	vruchten.
	Zuchten.
=	zuchten.
4.6.	zuchtten.
uchtend.
	bevruchtend.
	duchtend.
	luchtend, ver-
	Uchtend.
	vlugtend, ont-
	zuchtend.
uchter.
	beruchter.
	geduchter.
	Luchter.
	nuchter.
	schuchter.
uchtheid.
	Beruchtheid.
	Geduchtheid.
uchtig.
	doorluchtig
	geduchtig.
	godvruchtig.
	kluchtig.
	luchtig.
	luidruchtig.
	waterzuchtig.

[p. 250]

uchtje (s.)
	Gehuchtje (s.)
	Geruchtje (s.)
	Kluchtje (s.)
	Luchtje (s.)
	Vruchtje (s.)
	Zuchtje (s.)
udde (n.)
	Kudde (n.)
	Mudde (n.)
1.3.	schudde, 4.6. (n.)
=	schudden.
uerde (n.)
1.3.	bemuerde, 4.6. (n.)
1.3.	bezuerde, 4.6. (n.)
1.3.	borduerde, 4.6. (n.)
1.3.	duerde, 4.6. (n,) ver-
1.3.	gluerde, 4.6. (n,) be-
1.3.	huerde, 4.6. (n,) ver-
1.3.	schuerde, 4.6. (n.)
1.3.	stuerde, 4.6. (n,) be- ver-
1.3.	tuerde, 4.6. (n.)
3.	verzuerde.
1.3.	vuerde 4.6. (n.)
uerder.
	Bestuerder.
	Borduerder.
	duerder.
	guerder.
	Huerder, ver-
*	puerder.
uerheid.
	Duerheid.
	Guerheid.
	Puerheid.
	Zuerheid.
uerste.
	duerste.
	guerste.
	puerste.
	zuerste.
uertje (s.)
*	Avantuertje (s.)
	Buertje (s.)
	Huertje (s.)
	Kuertje (s.)
	Luertje (s.)
	Muertje (s.)
	Schuertje (s.)
	Uertje (s.)
	Vuertje (s.)
uffel (s.)
	Buffel (s.)
	Duffel.
	Gesnuffel.
1.	snuffel.
	Truffel (s.)
uffen.
=	muffen, ver-
=	suffen, ver-
=	verbluffen.

[p. 251]

uffer.
	Juffer.
	Snuffer.
	Suffer.
	Verbluffer.
ufje.
	Nufje.
	Snufje.
ufte (n.)
1.3.	sufte, 4.6. (n,) ver-
1.3.	verblufte, 4.6. (n.)
1.3.	vermufte, 4.6. (n.)
	Vernuften.
uggen.
	Bruggen.
	Muggen.
	Pluggen.
	Ruggen.
ugten, zie uchten.
uichel.
1.	guichel.
1.	huichel.
uicheld.
	geguicheld.
	gehuicheld.
2.3.5.	guichelt.
2.3.5.	huichelt.
uiden.
=	beduiden.
	Bruiden.
=	duiden.
	Geluiden.
	Huiden.
†	huiden (heden.)
	Kruiden.
=	kruiden.
†	Luiden (lieden.)
=	luiden.
	Muiden, stad.
=	verluiden.
	Zuiden.
uider (s.)
	Beduider (s.)
	Klokkeluider (s.)
	Kruider.
	zuider.
uifel.
	Geschuifel.
*	Kasuifel.
	Luifel.
1.	schuifel.
uigen.
=	betuigen.
=	buigen, ver-
	Duigen.
=	getuigen.
=	juichen.
	Tuigen.
=	zuigen.

[p. 252]

uiger (s.)
	Betuiger (s.)
	Buiger (s.)
	Getuiger (s.)
	ruiger.
	vuiger.
	Zuiger (s.)
uijen.
† =	bruijen.
	Buijen.
=	kruijen.
=	luijen.
=	ruijen.
†	Uijen (ajuinen.)
†	Zuijen (zuiden.)
uijer (s.)
	Kruijer (s.)
†	Luijer (s.) (luren.)
	luijer.
	Schuijer (s.)
	Sluijer (s.)
	Uijer (s.)
uikel.
1.	duikel.
1.	struikel.
uikeld.
2.3.5.	duikelt.
	geduikeld.
	gestruikeld.
2.3.5.	struikelt.
uiken.
	Alikruiken.
	Buiken.
=	duiken.
=	fnuiken.
	Fuiken.
=	gebruiken.
	Huiken.
	Kruiken.
	Kuiken.
	Luiken.
	Pruiken.
=	ruiken.
=	sluiken.
	Struiken.
	Stuiken.
=	verstuiken.
uiker (s.)
	Bruiker (s.)
	Duiker (s.)
	Gebruiker (s.)
	Ruiker (s.)
	Sluiker (s.)
	Suiker.
uikje (s.)
	Buikje (s.)
	Kruikje (s.)
	Pruikje (s.)
	Struikje (s.)
uikte (n.)
1.3.	fnuikte, 4.6. (n.)

[p. 253]

1.3.	gebruikte, 4.6. (n.)
1.3.	verstuikte, 4.6. (n.)
uilde (n.)
1.3.	bevuilde, 4.6. (n.)
1.3.	builde, 4.6. (n.)
1.3.	huilde, 4.6. (n.)
1.3.	kuilde, 4.6. (n.)
1.3.	pruilde, 4.6. (n.)
1.3.	ruilde, 4.6. (n.) ver-
1.3.	schuilde, 4.6. (n.) ver-
1.3.	vermuilde, 4.6. (n.) cats.
uilen.
=	bevuilen.
	Builen.
=	builen.
=	huilen.
	Kuilen.
	Muilen.
=	pruilen.
=	puilen.
=	ruilen, ver-
=	schuilen, ver-
	Uilen.
† =	vermuilen, cats.
	Zuilen.
uiltje (s.)
	Builtje (s.)
	Kuiltje (s.)
	Muiltje (s.)
	Tuiltje (s.)
	Uiltje (s.)
uimde (n.)
	Gepluimde (n.)
1.3.	kuimde, 4.6. (n.)
1.3.	ruimde, 4.6. (n.) ont-
1.3.	schuimde, 4.6. (n.)
1.3.	verzuimde, 4.6. (n.)
uimel.
	Kruimel.
1.	tuimel.
uimel d.
	beduimeld.
	gekruimeld.
	getuimeld.
2.3.5.	tuimelt.
uimen.
	Duimen.
	Fluimen.
	Kruimen.
=	kuimen.
	Luimen.
	Pluimen.
	Pruimen.
=	ruimen, ont-
=	schuimen.
=	verzuimen.
uimer (s.)
	ruimer.
	Schuimer (s.)
	Verzuimer (s.)

[p. 254]

uinde (n.)
1.3.	bazuinde, 4.6. (n.)
1.3.	omtuinde, 4.6. (n.)
uinen.
	Bazuinen.
	Duinen.
	Kruinen.
=	omtuinen.
	Puinen.
	Ruinen (peerden.)
	Tuinen.
uipaerd.
	Luipaerd.
	Zuipaerd.
uipen.
=	druipen.
=	gluipen.
=	kruipen, onder-
=	kuipen.
=	sluipen.
	Stuipen.
† =	stuipen (buigen,) huig.
=	zuipen.
uiper (s.)
	Druiper (s.)
	Gluiper (s.)
	Kruiper (s.)
	Kuiper (s.)
	Sluiper (s.)
	Zuiper (s.)
uischen, zie uisen.
uisde (n.)
3.	muisde.
1.3.	pluisde, 4.6. (n.)
1.3.	vergruisde, 4.6. (n.)
1.3.	verguisde, 4.6. (n.)
1.3.	verhuisde, 4.6. (n.)
uisen.
=	bruisen.
	Kruisen
=	kruisen.
	Kuischen.
	Kuisen (knotsen.)
	Pruisen.
=	ruischen.
	Struisen.
=	struisen.
=	tuischen.
uiste (n.)
3.	bruischte.
1.3.	kruiste, 4.6. (n.)
1.3.	kuischte, 4.6. (n.)
	Puisten.
1.3.	ruischte, 4.6. (n.).
1.3.	tuischte, 4.6. (n.)
	Vuisten.
uister.
	duister.
1.	fluister.
	Gefluister.
	juister.

[p. 255]

	Kluister.
1.	kluister.
	Luister.
1.	luister.
1.	verduister.
uisterd.
2.3.5.	fluistert.
	gefluisterd.
	gekluisterd.
	geluisterd, af-
2.3.5.	kluistert.
2.3.5.	luistert.
	verduisterd.
2.3.5.	verduistert.
uiten.
	Beschuiten.
	Besluiten.
	buiten.
	Duiten.
	Fluiten.
=	fluiten.
	Guiten.
	Kluiten.
	Kuiten.
	Luiten.
=	muiten.
	Puiten (kikvorschen.)
	Ruiten.
†	Schavuiten.
	Schuiten.
=	sluiten, be- ont-
=	snuiten.
	Spruiten.
=	spruiten.
	Spuiten.
=	spuiten, be-
=	stuiten.
	Tuiten.
=	tuiten.
=	uiten.
uiter (s.)
	Fluiter (s.)
	Muiter (s.)
	Ruiter (s.)
	Sluiter (s,) ont-
	Snuiter (s.)
	Spuiter (s.)
	Stuiter (s.)
	Tuiter (s.)
uitje (s.)
	Beschuitje (s.)
	Bruidje (s.)
	Duitje (s.)
	Fluitje (s.)
	Guitje (s.)
	Huidje (s.)
	Kluitje.
	Kruidje.
	Puitje (kikvorsch.)
	Ruitje (s.)
	Schuitje (s.)
	Spruitje (s.)
	Spuitje (s.)
	Truitje, vr. n.
	Tuitje (s.)
uiven.
	Duiven.
	Druiven.

[p. 256]

	Huiven.
=	kluiven.
	Kuiven.
	Ruiven.
=	schuiven.
	Struiven.
=	stuiven.
=	wuiven.
uiver (s.)
1.	huiver.
	Kluiver (s.)
	Schuiver (s.)
	Snuiver (s.)
	Stuiver (s.)
1.	zuiver.
	zuiver.
uizen.
=	bekruizen.
	Buizen.
	Huizen.
	Kluizen.
	Luizen.
	Muizen.
=	pluizen.
	Sluizen.
=	verguizen.
=	vergruizen.
=	verhuizen.
ukje (s.)
	Drukje (s.)
	Krukje (s.)
	Ongelukje (s.)
	Stukje (s.)
ukken.
=	bukken.
=	drukken, onder-
	Jukken.
	Krukken.
=	lukken, ge- mis-
	Molukken, eilanden.
	Nukken.
	Ongelukken.
=	plukken.
=	rukken, ont- ver-
=	smukken (opsieren.)
	Stukken.
ukker (s.)
	Drukker (s,) onder-
	Plukker (s.)
ukking.
	Bukking, visch.
	Onderdrukking.
	Verrukking.
uksel.
	Druksel.
	Pluksel.
ukte (n.)
1.3.	bukte, 4.6. (n.)
1.3.	drukte, 4.6. (n.) onder- ver-
3.	gelukte.
1.3.	mislukte, 4.6. (n.)
1.3.	plukte, 4.6. (n.)

[p. 257]

1.3.	rukte, 4.6. (n,) ver-
1.3.	smukte, 4.6. (n.)
ulde (n.)
1.3.	brulde, 4.6. (n.)
1.3.	duldde, 4.6. (n.)
	dulden.
	Gulden.
	Hulde.
1.3.	krulde, 4.6. (n.)
	Schulden.
1.3.	smulde, 4.6. (n.)
1.3.	verguldde, 4.6. (n.)
=	vergulden.
1.3.	vulde, 4.6. (n.) ver-
ulder.
	Gebulder.
	Mulder (molenaer.)
	Vergulder.
uldig.
	geduldig, on-
1.	huldig.
	menigvuldig.
	schuldig, on-
	zorgvuldig.
uldigd.
	gehuldigd.
	verschuldigd.
uldsel.
	Huldsel.
	Verguldsel.
ulheid.
	Dulheid.
	Gulheid.
	Mulheid.
ulken.
=	bulken.
	Hulken.
	zulken.
ullen.
=	brullen.
	Bullen.
	Krullen.
	Nullen.
	Prullen.
	Pullen.
	Smullen.
	Snullen.
†	Spullen (spellen.)
=	vullen, ver-
=	zullen.
ulpen.
	Gulpen.
	Schulpen.
	Stulpen.
	Tulpen.
ummel.
	Brummel.
	Lummel.

[p. 258]

unde (n.)
1.3.	gunde, 4.6. (n,) mis-
1.3.	verdunde, 4.6. (n.)
under.
	dunder.
1.	lunder (talm.)
unnen.
	Bunnen (vischmand.)
=	gunnen, ver- mis-
	Hunnen, volk.
=	kunnen.
=	verdunnen.
unsten.
	Gunsten.
	Kunsten.
unstig.
	gunstig.
	kunstig.
unten.
	Munten.
	Punten.
=	punten.
uppel.
	Druppel.
1.	huppel.
	Knuppel.
uren.
*	Avanturen.
=	bemuren.
=	besturen.
=	bezuren.
=	borduren.
	Buren, ge-
*	Confituren.
=	duren.
*	Figuren.
=	gluren, be-
=	huren, ver-
	Kuren.
	Luren.
	Muren.
*	Posturen.
	Schuren.
=	schuren.
=	sturen, be- ver-
=	turen.
	Uren.
=	verduren.
=	verzuren.
	Vuren.
=	vuren.
urig.
	gedurig.
	naburig.
	vurig.
	Zurich, st.
uring.
	Besturing.
	Verhuring.
	Zuring.

[p. 259]

urken.
	Agurken.
	Kurken.
op zyn Hurken.
=	lurken.
	Schurken.
	Turken.
usa.
	Arethusa, riv.
	Medusa, myth.
	Musa, myth.
usschen, zie ussen.
ussen.
=	blusschen.
=	blutsen.
	Bussen.
	Kussen.
=	kussen.
	Musschen.
	Mutsen.
	ondertusschen.
	Russen.
=	sussen.
	tusschen.
uste (n.)
1.3.	bluschte, 4.6. (n.)
1.3.	blutste, 4.6. (n.)
1.3.	kuste, 4.6. (n.)
=	lusten.
=	rusten.
1.3.	suste, 4.6. (n.)
uster.
	geruster.
	Liguster.
	Zuster.
ustig.
	lustig, on-
	rustig, on-
uttel.
	luttel.
1.	pruttel.
utten.
	Grutten.
	Hutten.
	Jutten.
=	nutten.
	Putten.
=	schutten, be-
	Stutten.
utter.
†	Butter. (boter.)
	Beschutter (s.)
	Grutter.
	nutter.
	Putter (s.)
uwde (n.)
1.3.	duwde, 4.6. (n.)
	Gehuwde (n.)
1.3.	gruwde, 4.6. (n.)

[p. 260]

1.3.	huwde, 4.6. (n.)
3.	luwde.
1.3.	schuwde, 4.6. (n.)
1.3.	spuwde, 4.6. (n.)
1.3.	stuwde, 4.6. (n.)
uwen (d.)
=	duwen (d.)
=	gruwen (d.)
=	huwen (d.)
=	kluwen (d.)
=	luwen. (d.)
=	schuwen (d.)
=	spuwen (d.)
=	stuwen (d.)
uwer (s.)
	Duwer (s.)
	luwer.
	ruwer.
	schuwer.
	Spuwer (s.)
	Stuwer (s.)
uwheid.
	Luwheid.
	Ruwheid.
	Schuwheid.
uwing.
	Schuwing.
	Spuwing.
	Stuwing.
uwlyk.
	afschuwlyk.
	gruwlyk.
	Huwlyk.
uwte.
	Luwte.
	Ruwte.