Rijmwoordenboek der Nederduitsche taal

[p. 156]

Slepende rymwoorden.
E.

ebbe. (n.)
	Ebbe.
=	ebben.
1.3.	hebbe, byv. wys.
=	hebben.
	Grebbe (n.)
	Krebbe (n.)
	Nebbe (n.)
	Snebbe (n.)
	Webbe (n.) spinne-
echte (n).
	echte.
	Gevechten.
	Hechten.
1.3.	hechtte, 4.6. (n.)
=	hechten.
	Knechten.
	opregte (n.) on-
	regte (n.)
=	regten.
1.3.	regtten, 4.6. (n.)
=	slechten.
1.3.	slechtte, 4.6. (n).
	slechte (n.)
=	vechten.
	Vlechten.
=	vlechten.
echter (s.)
	echter.
	hechter.
	Regter (s.)
	slechter.
	Trechter (s.)
	Vechter (s.)
	Vlechter (s.)
echtheid.
	Echtheid, on-
	Gehechtheid.
	Opregtheid, on-
	Regtheid.
	Slechtheid.
echtig.
	aêmechtig.
	geregtig.
	plegtig.
echtje.
	Bregje, vr. n.
	Knechtje.
	Vlechtje.
	Wegje.

[p. 157]

edde (n.)
	Bedde (n.)
1.3.	redde, 4.6. (n.)
	Wedde.
1.3.	wedde, 4.6. (n.)
edder.
	Redder.
	Wedder.
edding.
	Bedding.
	Redding.
	Wedding.
ede.
	Assenede, dorp.
	Bede.
	Eede, onder-
1.3.	kleedde, be- ont- ver-
	mede.
1.3.	ontleedde.
1.3.	overreedde.
	Rede.
	Schede.
	Schrede.
	Slede.
1.3.	smeedde.
	Snede.
	Stede.
	Trede.
	tweede.
	Veede.
	Vrede.
1.3.	verbreedde.
	Weede.
	Wreede.
edel.
1.	bedel.
	Cedel.
	edel, on-
	Schedel.
	Vedel.
edeld.
2.3.5.	bedelt.
	gebedeld.
	gevedeld.
	veredeld.
eden.
	Aerdigheden.^(*)
	beleden.
	beneden.
	besneden.
=	besteden.
=	betreden.
4.6.	deden.
	Eden.
	Eeden.
	Gebeden.
	gebeden.
	geleden.
	gereden.
	gesneden, af-
	gestreden.

(*) En voorts alle woorden op heden uitgaende.

[p. 158]

	getreden.
4.6.	gleden.
	heden.
	Kleeden, tafel-
=	kleeden, be- om- ont-
	kneden.
	Leden.
4.6.	leden.
	Meden.
	Reden.
4.6.	reden.
	ontleden.
	overleden.
	overreden.
	overtreden.
	Scheden.
	Schreden.
	Sleden.
=	smeden.
	Smeden.
	Sneden.
4.6.	sneden.
	Steden.
4.6.	streden.
	Treden.
=	treden, be- over-
	te vreden, on-
	Zeden.
	Zweden.
eder.
	breeder.
	Ceder.
	gereeder.
	Kneder.
	Leder.
	Meder.
	neder.
	Ontleder.
	Smeder.
	Reeder.
	teeder.
	Treder, over-
	Veder.
	Weder.
	weder.
	Wreeder.
	Zweder, m.n.
edig.
1.	beëedig.
1.	beledig.
1.	bevredig.
	evenredig.
	Ledig, on-
1.	ledig, ont-
	meinedig.
	snedig.
*	Venedig (Venetië.)
1.	verdedig.
	volledig, on-
	zedig, on-
edigd.
2.3.5.	beëdigt.
	beëdigd, on-
2.3.5.	beledigt.
	beledigd, on-
2.3.5.	bevredigt.
	bevredigd, on-
	geledigd, on-
2.3.5.	ledigt, ont-
	ontledigd.
	verdedigd, on-
2.3.5.	verdedigt.

[p. 159]

eding.
	Besteding.
	Kleeding.
	Ontleding.
	Overreding.
	Overtreding.
eeden, zie eden.
eeder, zie eder.
eedheid.
	Breedheid.
	Gereedheid, on-
	Gekleedheid, on-
	Wreedheid.
eedig, zie edig.
eeding, zie eding.
eedje (s.)
	Beetje (s.)
	Eedje (s.)
	Gebeedje (s.)
	Keetje (Cornelia,) vr.n.
	Kleedje (s.)
	Komeetje (s.)
	Kreetje (s.)
	Neetje (s.)
	Planeetje (s.)
	Reetje (s.)
	Scheedje (s.)
†	Scheetje (s.)
	Sleedje (s.)
	Smeedje (s.)
	Sneedje (s.)
	Speetje (s.)
	Spleetje (s.)
	Steedje (s.)
	Treedje (s.)
†	Veneetje (Venetië.)
eeën.
	Getweëen.
	Reeën.
	Weeën.
	Zeeën.
eefde (n.)
1.3.	beefde, 4.6. (n.)
1.3.	kleefde, 4.6. (n.)
1.3.	leefde, 4.6. (n.)
1.3.	sneefde, 4.6. (n.)
1.3.	streefde, 4.6. (n.)
1.3.	weefde, 4.6. (n.)
1.3.	zweefde, 4.6. (n.)
eefdheid.
	Beleefdheid, on-
	Verkleefdheid.
eefje.
	Dreefje.
	Neefje.
	Reefje, sch. w.
	Schreefje.
	Teefje.
	Zeefje.
eegel, zie egel.

[p. 160]

eegen, zie egen.
eeger, zie eger.
eegheid.
	Leêgheid.
	Sneêgheid.
	Veegheid.
eeging, zie eging.
eegje (s.)
	Deegje (s.)
	Steegje (s.)
	Weegje (s.)
eekel, eeken, zie ekel, eken.
eekend, eeker, zie ekend, eker.
eekheid.
	Bleekheid.
	Weekheid.
eeking, zie eking.
eekje (s.)
	Beekje (s.)
	Gebreekje (s.)
	Steekje (s.)
	Weekje (s.)
eeklyk (s.)
	onuitspreeklyk (s.)
	weeklyk (s.)
eeksel.
	Ondersteeksel.
	Speeksel.
eekte (n).
1.3.	bleekte, ver- 4.6. (n.)
1.3.	kweekte, 4.6. (n.)
3.	leekte.
1.3.	preekte, 4.6. (n.)
1.3.	smeekte, 4. (6. n.)
1.3.	weekte, 4.6. (n.)
1.3.	wreekte, 4.6. (n.)
eelde (n.)
	Beelden.
1.3.	deelde, ver- 4.6. (n,)
1.3.	heelde, ver- 4.6. (n.)
1.3.	keelde, 4.6. (n.)
1.3.	krakeelde, 4.6. (n.)
1.3.	kweelde, 4.6. (n.)
1.3.	speelde, 4.6. (n.)
1.3.	streelde, 4.6. (n.)
1.3.	teelde, 4.6. (n.)
1.3.	verbeeldde, 4.6. (n.)
=	verbeelden.
1.3.	verveelde, 4.6. (n.)
eelder (s.)
	Heelder (s.)
	Krakeelder (s.)
eeldje (s.)
	Beeldje (s.)

[p. 161]

	Ceêltje (s.)
	Deeltje (s.)
	Juweeltje (s.)
	Keeltje (s.)
	Neeltje, vr. n.
	Penseeltje (s.)
	Steeltje (s.)
	Tooneeltje (s.)
eelen, eeler, zie elen, eler.
eelheid.
	Eêlheid.
	Geelheid.
	Geheelheid.
	Veelheid, hoe-
eeling, zie eling.
eemden.
	Beemden.
4.6.	bekleemden.
=	ontvreemden.
4.6.	teemden.
=	vervreemden.
	Vreemden.
eemen, eemer, zie emen, emer.
eemlyk.
	aenneemlyk, on-
	geemlyk.
eende (n.)
	Eenden.
1.3.	leende, 4.6. (n,) be- ont- ver-
1.3.	meende, 4.6. (n.)
1.3.	speende, 4.6. (n.)
1.3.	versteende, 4.6. (n.)
1.3.	weende, 4.6. (n,) be-
eender.
	eender.
	gemeender, al- on-
	kleender.
eendje (s.)
	Beentje (s.)
	Eendje (s.)
	Kleentje (s.)
	Leentje, vr. n.
	Speentje (s.)
	Steentje (s.)
eenen, eening, eepen, zie enen, ening, epen.
eepje (s.)
	Greepje (s.)
	Kneepje (s.)
	Neepje (s.)
	Reepje (s.)
	Scheepje (s.)
	Streepje (s.)
	Zweepje (s.)
eerde (n.)
1.3.	begeerde, 4.6. (n.)
1.3.	beheerde, 4.6. (n.)

[p. 162]

1.3.	bekeerde, 4.6. (n.)
1.3.	beteerde, 4.6. (n.)
1.3.	beweerde, 4.6. (n.)
1.3.	bezeerde, 4.6. (n.)
1.3.	botseerde, 4.6. (n.)
1.3.	braveerde, 4.6. (n.)
1.3.	deerde, 4.6. (n.)
1.3.	eerde, 4.6. (n,) ont- ver-
	geëerde (n,) on-
	gekeerde (n,) om-
	geleerde (n.)
1.3.	geneerde, 4.6. (n.)
1.3.	keerde, 4.6. (n,) ver-
1.3.	kleineerde, 4.6. (n.)
1.3.	leerde, 4.6. (n.)
1.3.	schakeerde, 4.6. (n.)
1.3.	smeerde, 4.6. (n,) be-
1.3.	teerde, 4.6. (n,) ver-
1.3.	trotseerde, 4.6. (n.)
	Weerde.
1.3.	weerde, 4.6. (n,) ver-
eerdheid.
	Geleerdheid.
	Verkeerdheid.
eerdig.
	Hooveerdig.
	veerdig.
	weerdig, on-
eerdje.
	Heertje.
	Leertje, laddertje.
	Meertje.
	Peerdje (paerdje.)
	Peertje.
	Veertje, vedertje.
eeren, zie eren.
eering, zie ering.
eerlyk.
	begeerlyk.
	deerlyk.
	eerlyk, on-
	heerlyk, over-
	ontbeerlyk, on-
	onwaerdeerlyk.
1.	verheerlyk.
	verveerlyk.
eerne.
	Deerne.
	geerne.
	Lanteerne.
eerschen.
=	heerschen.
	Keersen.
	Meersen, dp.
eerste.
	eerste.
	geleerdste.
	geleerste (gelaerste.)
1.3.	heerschte.
	teêrste.
	weerdste.
	om 't zeerste.

[p. 163]

eerten.
	Begeerten.
	Steerten.
eerzen.
	Fleerzen.
	Leerzen.
	Veerzen.
eesde (n.)
	Bedeesde (n.)
	Bevreesde (n.)
	gevleeschde (n.)
	gevreesde (n.)
1.3.	vreesde, 4.6. (n.)
1.3.	ontvleeschde, 4.6. (n.)
eesdheid.
	Bedeesdheid, on-
	Bevreesdheid, on-
eesje.
	Meesje.
	Weesje.
eeslyk.
	geneeslyk.
	vleeschlyk.
	vreeslyk.
eesten.
	Beesten.
	Feesten.
	Geesten.
† =	kweesten.
	meesten.
*	Tempeesten.
†	Veesten.
eester.
1.	begeester, bild.
1.	bemeester.
	Heester.
	Meester.
1.	overmeester.
eesterd.
	begeesterd.
2.3.5.	begeestert, bild.
	bemeesterd.
2.3.5.	bemeestert.
	overmeesterd.
2.3.5.	overmeestert.
eestlyk.
	beestlyk.
	feestlyk.
	geestlyk.
eetbaer.
	eetbaer.
	kneedbaer.
	smeedbaer.
eetel, eeten, eeter, eeting, zie etel, eten, eter, eting.

[p. 164]

eetlyk.
	onmeetlyk.
	onvergeetlyk.
eeuwde (n.)
1.3.	geeuwde, 4.6. (n.)
1.3.	schreeuwde, 4.6. (n.)
3.	sneeuwde, be-
eeuwen.
	Eeuwen.
=	geeuwen.
	Leeuwen.
	Meeuwen.
=	schreeuwen.
=	sneeuwen, be-
	Spreeuwen.
	Weeuwen.
	Zeeuwen.
eeuwer (s.)
	Geeuwer (s.)
	Schreeuwer (s.)
eeuwig.
	eeuwig.
	sneeuwig.
eeuwtje (s.)
	Leeuwtje (s.)
	Meeuwtje (s.)
	Spreeuwtje (s.)
	Weeuwtje (s.)
efbaer.
	besefbaer, on-
	trefbaer, on-
effen.
	Beffen.
=	beseffen.
	effen, on-
=	heffen, ont- ver-
=	keffen.
=	treffen, be- over-
effens.
†	effens.
	neffens.
	seffens.
†	teffens.
eflyk.
	beseflyk, on-
	voortreflyk.
efte (n.)
1.3.	besefte, 4.6. (n.)
1.3.	hefte, 4.6. (n.)
	Heften.
1.3.	kefte, 4.6. (n.)
egel (s.)
	Egel (s.)
	Kegel (s.)
	kregel.
	Regel (s.)

[p. 165]

	Tegel (s.)
	Vlegel (s.)
	Zegel (s.)
egeld.
	bezegeld.
	gekegeld.
	geregeld, on-
	gezegeld, on-
2.3.5.	kegelt.
	ontzegeld.
2.3.5.	regelt.
	verzegeld.
2.3.5.	zegelt, be- ont- ver-
egen.
1.	bejegen.
	Degen.
	gekregen.
	gelegen, on-
	genegen, on-
	geregen, on-
	gestegen, af- op-
	gezwegen.
	gezegen, neêr-
4.6.	kregen, ver-
	negen.
4.6.	negen.
=	plegen.
	Regen.
4.6.	regen.
	Stegen.
4.6.	stegen.
	tegen.
=	vegen.
	verkregen.
	verlegen.
	verzwegen.
	Wegen.
=	wegen, be- over-
	Zegen.
1.	zegen.
4.6.	zwegen, ver-
egend.
	bejegend.
2.3.5.	bejegent.
	geregend.
	gezegend.
3.	regent.
2.3.5.	zegent.
	vegend.
	wegend, be- over-
eger (s.)
	Leger (s.)
	Neger (s.)
	Pleger (s.)
	sneêger (s.)
	Veger (s.)
	Weger (s.)
eggen.
	Egge (n.)
=	eggen.
	Dregge (n.)
	Hegge (n.)
=	leggen, over-
=	zeggen, her- tegen-
eging.
	Beweging.

[p. 166]

	Pleging.
	Overweging.
egten, egter, zie echten, echter.
eide (n.)
	Beide (n.)
1.3.	beidde, 4.6. (n,) ver-
=	beiden, ver-
1.3.	bereidde, 4.6. (n.)
=	bereiden.
	Heide.
	Heiden.
1.3.	leidde, 4.6. (n,) ge- ver-
=	leiden, ge- ver-
	Leyden, st.
	Meiden.
	onderscheiden.
=	scheiden.
1.3.	spreidde, 4.6. (n,) ver-
=	spreiden, ver-
	verscheiden.
1.3.	weidde, 4.6. (n.)
	Weiden.
=	weiden.
1.3.	zeide, 4.6. (n.)
eider (s.)
	Bereider (s.)
	De Eider, Stroom.
	Verleider (s.)
	Verspreider (s.)
eigde (n.)
1.3.	dreigde, 4.6. (n,) be-
1.3.	neigde, 4.6. (n.)
eigen
=	dreigen, be-
	eigen, on-
=	neigen.
eiger (s.)
	Dreiger (s.)
	Reiger (s.)
	Steiger (s.)
1.	steiger.
1.	weiger.
eigerd.
	gesteigerd.
	geweigerd.
2.3.5.	steigert.
2.3.5.	weigert.
eijen.
	Beijen (bessen.)
=	breijen.
	Galeijen.
=	greijen, vond., de deck.
=	heijen.
	Keijen.
	Plaveijen.
=	rameijen.
	Reijen.
	Schalmeijen.
=	schreijen, be-
=	spelemeijen.
	Spreijen.
	Valeijen.
=	vleijen.

[p. 167]

eijend.
	breijend.
	heijend.
	schreijend.
	vleijend.
eijer.
	Beijer (klokkenspel.)
1.	beijer.
	Gebeijer.
	Vleijer.
eiken.
=	bereiken.
	Eiken.
†	Teiken.
eiland.
	Eiland.
	Heiland.
	Kleiland.
	Weiland.
eilde (n.)
1.3.	dweilde, 4.6. (n.)
1.3.	feilde, 4.6. (n.)
1.3.	peilde, 4.6. (n.)
1.3.	veilde, 4.6. (n.)
1.3.	zeilde, 4.6. (n.)
eilen.
=	dweilen.
=	feilen.
=	peilen.
=	veilen.
=	zeilen.
eilig.
	heilig.
	veilig.
eiligd.
	beveiligd.
	geheiligd.
eiling.
	Peiling.
	Veiling.
einde (n.)
	Einde (n.)
1.3.	seinde, 4.6. (n.)
1.3.	verkleinde, 4.6. (n.)
=	voleinden.
einen.
*	Kapiteinen.
	kleinen.
	Reinen.
	Romeinen.
=	seinen.
=	verkleinen.
einheid.
	Kleinheid.
	Reinheid.

[p. 168]

einig.
1.	reinig.
	weinig.
einsde (n).
1.3.	deinsde, 4.6. (n.)
1.3.	peinsde, 4.6. be- over- (n.)
1.3.	veinsde, 4.6. ont- (n.)
eintje.
	Fonteintje.
	Heintje, m.n.
	Kleintje.
	Reintje, m.n.
einzen.
=	deinzen.
	Gepeinzen.
=	peinzen, be- over-
=	veinzen, ont-
eischen.
	Eischen.
=	eischen.
	Leisen.
	Meissen, land.
	Zeisen.
eisje (n), (s.)
	Meisje.
	Reisje.
eister.
†	Heister.
1.	peister.
	Pleister.
1.	pleister, be-
1.	teister.
eissem.
†	Deissem.
	Vleissem.
eisterd.
	bepleisterd.
	gepeisterd.
	gepleisterd.
	geteisterd.
†	omheisterd.
2.3.5.	peistert.
2.3.5.	pleistert, be-
2.3.5.	teistert.
eiten.
*	Feiten.
	Geiten.
	Majesteiten.
=	pleiten, be-
eizen.
	Gepeizen.
	Paleizen.
=	peizen, be- over-
	Reizen.
=	reizen, door-

[p. 169]

ekel (s.)
	Ekel (s.)
	Hekel.
	Krekel(s.)
	Pekel.
	Rekel(s.)
	Stekel(s.)
eken.
	Apotheken.
	bekeken.
	bestreken.
	bezweken.
=	bleeken, ver-
=	breken, ont- ver-
	Deken.
	gebleken.
	Gebreken.
	geleken, ver-
	geleken.
†	gesteken, af- op-
	gestreken, af-uit-weg-
	geweken.
4.6.	keken, be- ver-
	Kreeken.
=	kweeken.
	Leeken.
	ontweken.
	Preêken.
=	preêken.
1.	reken, be- mis-
=	smeeken.
=	spreken, be- ver-
=	steken, be- ont- ver-
	Streken.
	Teeken.
1.	teeken, be-
	Treken.
	verkeken.
	Weken.
4.6.	weken, ont-
=	wreken.
ekend.
	berekend.
	beteekend.
	bleekend, ver-
	brekend, ont- ver-
	gerekend.
	geteekend, uit-
	kweekend.
	misrekend.
	preêkend.
2.3.5.	rekent, be- mis-
	smeekend.
	sprekend, be- ver-
	stekend, uit-
2.3.5.	teekent, be-
	wrekend.
eker (s.)
	Apotheker(s.)
	Beker(s.)
	Bleeker(s.)
	bleeker.
	Breker(s), ver-
	Kweeker(s.)
	Preêker(s.)
	Smeeker(s.)
	Spreker(s.)
	Steker(s.)
	weeker.
	Wreker(s.)
	zeker, on-

[p. 170]

ekheid.
	Gekheid.
	Krekheid.
	Vrekheid.
eking.
	Breking, ver-
	Ontsteking.
	Smeeking.
	Zamenspreking.
ekje (s.)
	Bekje (s.)
	Gekje (s.)
	Hekje (s.)
	Plekje (s.)
	Vertrekje (s.)
	Vlekje (s.)
ekken.
	Bekken.
	Bestekken.
=	dekken, be- ont-
	Gekken.
	Gesprekken.
	Hekken.
=	lekken.
	Nekken.
	Plekken.
=	rekken, ver-
	Slekken.
	Stekken.
=	strekken, ver-
=	trekkebekken.
=	trekken, be- ont-
	Vertrekken.
=	vertrekken.
	Vlekken.
=	vlekken, be-
	Vrekken.
=	wekken, ver-
ekker(s.)
	Bevlekker(s.)
	Dekker(s), be- ont-
	gekker.
	lekker.
	Trekker(s.)
	vrekker.
	Wekker, morgen-
ekkig.
	hardnekkig.
	vlekkig.
	vrekkig.
ekking.
	Bevlekking.
	Ontdekking.
	Strekking.
eklijk.
	gebreklyk.
	geklyk.
	reklyk.
ekster.
	Ekster.
	Plekster.

[p. 171]

ekte(n).
1.3.	begekte, 4.6. (n.)
1.3.	bevlekte, 4.6. (n.)
1.3.	dekte, 4.6. (n,) be- ont-
3.	lekte.
1.3.	rekte, 4.6. (n,) ver-
1.3.	strekte, 4.6. (n,) ver-
eland.
	Eland.
	Zeeland.
elde (n.)
1.3.	belde, 4.6. (n.)
	Gelden.
=	gelden.
1.3.	heldde, 4.6. (n.)
	Helden.
1.3.	knelde, 4.6. (n.)
1.3.	kwelde, 4.6. (n.)
1.3.	meldde, 4.6. (n,) ver-
=	melden, ver-
	de Schelde, riv.
=	schelden.
	Spelden.
1.3.	spelde, 4.6. (n.)
1.4.	stelde, 4.6. (n,) her- ont- ver-
1.3.	telde, 4.6. (n.)
	Velde (n.)
1.3.	velde, 4.6. (n.)
=	vergelden.
1.3.	vertelde, 4.6. (n.)
1.3.	verzelde, 4.6. (n.)
1.3.	voorspelde, 4.6. (n.)
	zelden.
elder.
	felder.
	Gelder, stad.
de Helder.
	helder.
	Kelder.
	Kwelder.
	snelder.
	Vergelder.
	Vermelder.
	Vertelder.
elderd.
	Eldert, m.n.
	gekelderd.
	opgehelderd.
	verhelderd.
elders.
	elders.
	Geldersch.
	Kelders.
elen.
	Abeelen.
	Bekkeneelen.
=	bevelen.
	Deelen, wereld-
=	deelen, be- ver-
	Flambeelen.
	Gareelen.
	geheelen.
	gelen.
=	gremeelen.
=	heelen.

[p. 172]

	Houweelen.
	Juweelen.
=	Kelen.
	Kanteelen.
	Kareelen.
	Kasteelen.
†	Kateelen (meubelen.)
=	krakeelen.
=	kwelen.
	Makreelen, visch.
	Paneelen.
	Penseelen.
	Priëelen.
	Rondeelen.
	Spelen.
=	spelen, be- ver-
	Stelen.
=	stelen, be- ont-
=	streelen.
	Tafereelen.
=	telen.
	Tooneelen.
=	verschelen.
=	vervelen.
	Zeelen.
elend.
	bevelend, aen-
	deelend.
*	Elend, (ellende.)
	heelend.
	krakeelend.
	kwelend.
	spelend, be- ver-
	stelend, be- ont-
	streelend.
	telend.
	vervelend.
elfde (n.)
1.3.	delfde, 4.6. (n.)
	elfde (n.)
1.3.	overwelfde, 4.6. (n.)
	zelfde (n.)
elgde. (n.)
3.	belgde.
1.3.	verdelgde, 4.6. (n.)
elgen.
	Belgen.
=	belgen.
	Telgen.
=	verdelgen.
=	zwelgen, ver-
elger (s.)
	Elger (s.)
	Verdelger (s.)
	Zwelger (s.)
elgster (s.)
	Verdelgster (s.)
	Zwelgster (s.)
elheid.
	Felheid.
	Snelheid.
elie.
	Belie, vr. n.

[p. 173]

	Evangelie.
	Lelie.
	Peterselie.
elig.
	gravelig.
	welig.
eling.
	Aenbeveling.
	Deeling.
	Heeling, ver-
	Heling, ver-
	Kweeling.
	Speling.
	Streeling.
	Verveling.
elis.
	Cornelis, m.n.
	Elis, st. en land.
	Melis, m.n.
elken.
	elken.
	Kelken.
=	melken.
=	verwelken.
elkte. (n.)
† 1.3.	melkte, 4.6. (n.)
1.3.	verwelkte, 4.6. (n.)
ellen.
	Bellen.
=	bellen.
	Gezellen.
	Gezwellen.
	Kapellen.
=	knellen.
=	kwellen.
	Morellen.
=	pellen.
	Schellen.
=	schellen.
=	snellen.
	Spellen.
=	spellen.
=	stellen, be- her- ont-
=	tellen.
	Vellen.
=	vellen.
=	vertellen.
=	verzellen.
	Wellen.
=	wellen.
=	zwellen.
eller (s.)
	feller.
	Kweller (s.)
	Hersteller (s.)
	sneller.
	Teller.
	Verteller (s.)
	Voorspeller (s.)
elling.
	Delling.
	Helling.
	Knelling.
	Kwelling.

[p. 174]

	Stelling.
	Voorspelling.
	Zwelling.
elmen.
=	bedwelmen.
	Helmen.
	Schelmen.
elpen.
=	helpen.
	Schelpen.
=	stelpen, over-
	Welpen.
elsje.
	Elsje, vr. n.
	Pelsje.
elten.
=	smelten, ver-
	Stelten.
elven.
=	delven.
	met elven.
	Gewelven.
=	overwelven.
	zich zelven.
elzen.
=	behelzen.
	Elzen, boomen.
=	omhelzen.
	Pelzen.
	Velzen, dp.
ember.
	December.
	Gember.
	September.
	November.
emden.
	Hemden.
4.6.	stemden.
4.6.	stremden.
	Vremden.
emel.
	Hemel.
	Gewemel.
	Kemel.
	Zemel.
emen.
	Bohemen, land
	Bremen, st.
=	fleemen.
=	nemen, ver-
=	ontvremen.
=	temen.
	Zeemen.
=	zwemen.
emer (s).
	Bohemer (s.)

[p. 175]

	Bremer (s.)
	Fleemer (s.)
	Nemer (s.)
emmen (d.)
=	klemmen (d.)
	Stemmen.
=	stemmen (d.)
	stremmen (d.)
=	temmen (d.)
=	zwemmen (d.)
emmer (s.)
	Emmer (s.)
	Lemmer (s.)
	Temmer (s.)
	Zwemmer (s.)
emming.
	Beklemming.
	Stemming.
	Stremming.
	Temming.
empel (s.)
	Drempel (s.)
	Exempel (s.)
	Stempel (s.)
	Tempel (s.)
empen (d.)
=	dempen (d.)
de Kempen.
† =	schempen (d) schimpen.
=	slempen (d,) ver-
emper (s.)
	Demper (s).
	Getemper.
*	Quatertemper (s.)
	Schemper (s).
	Slemper (s).
1.	temper.
ende (n.)
	Bekende (n.)
	Bende (n.)
	Ellende (n.)
1.4.	endde, 4.6. (n,) vol-
	Ende (n.)
=	enden, vol-
1.4.	gewende, 4.6. (n.)
1.3.	kende, 4.6. (n,) be- er- mis- ont-
	Lende (n.)
1.3.	mende, 4.6. (n.)
	Oostende, st.
1.3.	rende, 4.6. (n.)
1.3.	schendde, 4.6. (n.)
=	schenden.
*	Stenden.
1.3.	wendde, 4.6. (n.)
	Wenden, volk.
1.3.	wende, 4.6. (n,) ge- ont-
=	wenden.
=	zenden, ver-
endel.
	Grendel.

[p. 176]

†	Vendel (vaendel.)
1.	zwendel.
endeld.
	gegrendeld.
	gezwendeld.
	omvendeld.
2.3.5.	zwendelt.
enden, zie ende (n.)
ender.
	bekender.
	Bender, st.
	Dender, riv.
	Kender.
	Oostender.
	Schender.
	Zender, ver-
endig.
	behendig, on-
	bestendig, on-
	ellendig.
1.	endig, bild.
	inwendig.
	onendig.
	schendig.
	uitwendig.
ending.
	Schending.
	Volending.
	Wending.
	Zending.
ene.
	Athene, st.
	Cyrene, st.
	Hippokrene, myth.
	Melpomene, myth.
	Mitylene, st.
	Mycene. st.
enen.
	Beenen.
	beschenen.
	Denen.
	geschenen.
	greenen.
4.6.	grenen.
	Hellenen.
=	hereenen.
=	leenen, be- ver- ont-
=	lenen (leunen).
	Meenen, st.
=	meenen.
=	Rhenen, st.
	Saracenen.
	Scheenen.
4.6.	schenen.
	Sirenen.
	Spenen.
=	spenen.
	Steenen.
=	steenen.
	Teenen.
	Veenen.
	verdwenen.
=	vereenen.
	verschenen.
	Weenen, st.
=	weenen, be-

[p. 177]

ener. (s.)
	Athener (s.)
	Beleener (s.)
	Weener (s.)
engde (n).
1.3.	beëngde, 4.6. (n.)
1.3.	gehengde, 4.6. (n.)
1.3.	mengde, 4.6. (n.)
1.3.	plengde, 4.6. (n.)
1.3.	sprengde, 4.6. (n.) be-
1.3.	verengde, 4.6. (n.)
1.3.	verlengde, 4.6. (n.)
1.3.	zengde, 4.6. (n.) ver-
engel.
	Bengel.
	Engel.
	Hengel.
1.	jengel.
1.	mengel.
	Stengel.
1.	strengel, om-
engeld.
	gehengeld.
	gejengeld.
	gemengeld, on-
	gestrengeld.
2.3.5.	hengelt.
2.3.5.	jengelt.
2.3.5.	mengelt.
	omstrengeld.
2.3.5.	strengelt, om-
	verengeld.
engels.
	Bengels.
	engelsch.
	Hengels.
	Stengels.
	Strengels.
engen.
=	beëngen.
=	brengen, weder-
=	gehengen.
	Krengen.
	Lengen, visschen.
=	mengen, ver-
=	plengen.
=	sprengen, be-
	Stengen, sch. w.
	Strengen.
=	verengen.
=	verlengen.
=	zengen, ver-
enger.
	Besprenger.
	enger.
	Brenger.
	Menger.
	Plenger.
	strenger.
	tenger.
	Verlenger.
engheid.
	Engheid.
	Gestrengheid.

[p. 178]

engsel (s.)
	Hengsel (s.)
	Mengsel (s.)
engte.
	Engte.
	Lengte.
enig.
	eenig, on-
1.	lenig.
	menig.
1.	steenig.
1.	vereenig.
enigd.
	gelenigd.
	gesteenigd.
	hereenigd.
2.3.5.	lenigt.
2.3.5.	steenigt.
	vereenigd.
2.3.5.	vereenigt.
ening.
	Leening.
	Meening.
	Spening.
	Verkleening.
	Versteening.
enkel.
	Enkel.
	enkel.
	Schenkel.
1.	sprenkel, be-
	Venkel.
enkeld.
	gesprenkeld.
2.3.5.	sprenkelt.
	verenkeld.
enken.
=	denken, be-
=	drenken.
	Geschenken.
=	krenken.
=	schenken, be- ver-
=	wenken.
=	zwenken.
enker (s.)
	Denker (s.)
	Henker (s.)
	Schenker (s.)
	Zwenker (s.)
enkte (n.)
1.3.	drenkte, 4.6. (n.)
1.3.	krenkte, 4.6. (n.)
1.3.	wenkte, 4.6. (n.)
1.3.	zwenkte, 4.6. (n.)
ennen.
	Bennen.
	Dennen.
	Hennen.

[p. 179]

=	kennen, be- er- mis- ont-
=	mennen.
	Pennen.
=	rennen.
=	schennen.
=	wennen, ge- ont-
enner (s.)
	Kenner (s.)
	Menner (s.)
ennis.
	Gewennis, vondel.
	Kennis.
	Schennis, heilig-
ensen.
	Menschen.
	Pensen.
=	verslensen.
	Wenschen.
=	wenschen, ver-
enste.
	bekendste.
	gewendste.
	gewenschte.
1.3.	wenschte.
ente.
	Drenthe.
	Lente.
	Rente.
	Twente.
entel.
1.	drentel.
1.	wentel.
enteld.
2.3.5.	drentelt.
	gedrenteld.
	gewenteld.
2.3.5.	wentelt.
enten.
	Centen.
=	enten.
	Krenten.
	Percenten.
	Pergamenten.
	Prenten.
	Renten.
	Sacramenten.
	Studenten.
	Tenten.
	Venten.
=	venten.
enter.
	Drenther.
	Enter.
1.	enter.
	Geslenter.
1.	slenter.
	Twenter.
enterd.
	geënterd.

[p. 180]

	geslenterd.
2.3.5.	entert.
2.3.5.	slentert.
entje.
	Endje.
	Krentje.
	Prentje.
	Ventje.
enzen.
	Grenzen.
	Klenzen.
	Lenzen.
	Trenzen.
epel. (s.)
	Klepel (s.)
	Lepel (s.)
	Pepel, vlinder.
	Schepel (s.)
	Tepel (s.)
epen.
	begrepen.
=	dweepen.
	gegrepen.
	geknepen.
	geslepen, on-
	Grepen.
4.6.	grepen.
4.6.	knepen.
	Reepen.
	Schepen.
=	schepen, ont-
=	slepen.
4.6.	slepen (van slypen.)
	Streepen.
=	streepen.
	Zweepen.
=	zweepen.
eper.
	Dweeper.
	Keper.
	leeper.
	Peper.
	Sleper.
eperd.
	gekeperd.
	gepeperd.
eepsche.
	dweepsche.
	meepsche.
	scheepsche.
eepte, (n.)
1.3.	dweepte 4.6. (n.)
1.3.	scheepte, 4.6. (n,) ont-
1.3.	sleepte, 4.6. (n.)
1.3.	streepte, 4.6. (n.)
1.3.	zweepte, 4.6. (n.)
epje.
	Klepje.
	Schepje.
	Snepje.

[p. 181]

eppel.
	Greppel.
1.	greppel.
	Kneppel.
	Meppel, st.
eppen.
=	kleppen.
=	leppen.
=	reppen.
=	scheppen, her-
epper.
	Klepper.
1.	lepper.
	Schepper.
epte (n.)
1.3.	klepte, 4.6, (n.)
1.3.	lepte, 4.6, (n,) ver-
1.3.	repte, 4.6, (n.)
1.3.	schepte, 4.6, (n.)
	verlepte.
epter.
	Schepter.
	verlepter.
era.
	Abdera, st.
	Cythera, eil.
	Megera, myth.
	Pera, voorst. van C.P.
erden.
	Berden.
4.6.	werden.
erel.
	Kerel.
	Perel.
ereld.
	bepereld.
	ompereld.
	Wereld.
eren.
	Beren.
=	begeeren.
=	beheeren.
=	bekeeren.
=	beweren.
=	bezeren.
=	deeren.
=	eeren, ont- ver-
	Geweren.
=	graveren.
=	handteren.
	Heeren.
	Keeren.
=	keeren, ver-
	Kleêren.
=	kleineren.
=	laveren, sch. w.
	Leêren (ladders.)
	leêren (van leder.)
=	leeren, ver-
= *	mediteren.
=	meeren, sch. w.

[p. 182]

	Meren.
=	ontberen.
=	overheeren.
	Peren.
=	pryzeren.
=	redeneren.
=	regeren.
=	schakeren.
=	scheren.
=	schofferen.
=	smeren, be-
	Speren.
=	spionneren.
=	stoffeeren.
=	teren, be- ver-
=	triomferen.
=	trotseren.
	Veêren (vederen.)
=	verheeren.
	vermeêren.
	verneêren.
=	waerderen.
	Weeren (in de hand.)
=	weren, ver-
	Zweren.
=	zweren, be-
erfde.
1.3.	derfde, 4.6. (n.)
1.3.	erfde, 4.6. (n.)
1.3.	kerfde, 4.6. (n.)
1.3.	verfde, 4.6. (n.)
erflyk.
	bederflyk, on-
	erflyk.
	sterflyk, on-
ergde.
1.3.	bergde, 4.6. (n.) vond.
1.3.	tergde, 4.6. (n.)
1.3.	vergde, 4.6. (n.)
ergen.
	Bergen.
=	bergen, ver-
	Dwergen.
=	tergen.
=	verergen.
=	vergen.
erger.
	erger.
	Terger.
	Verger.
ergster.
	Tergster.
	Vergster.
ergje.
	Bergje.
	Dwergje.
erig.
	afkeerig.
	begeerig.
	kleinzerig.
	smerig.
	wederkeerig.

[p. 183]

	wysgeerig.
ering.
	Bekeering,
	Besmering.
	Bezwering.
	Handtering.
	Leering.
	Nering.
	Ontbering.
	Onteering.
	Schakering.
	Vereering.
	Vertering.
	Waerdering.
	Zamenzwering.
erken.
	Berken.
=	beperken.
	Kerken.
	Klerken.
	Merken.
=	merken, be-
	Perken.
=	sterken, ver-
	Verken (varken.)
	Vlerken.
	Werken.
=	werken, be- ver-
	Zerken.
erkend.
	bemerkend.
	beperkend.
	bewerkend.
	versterkend.
	werkend.
erker. (s.)
	Kerker (s.)
	sterker.
	Werker (s,) be-
erking.
	Beperking.
	Bemerking.
	Versterking.
	Werking, be-
erkje.
	Kerkje (s.)
	Klerkje (s.)
	Merkje (s.)
	Perkje (s.)
	Vlerkje (s.)
	Werkje (s.)
erklyk.
	kerklyk.
	merklyk, aen- op-
	werklyk.
erkte (n.)
1.3.	beperkte, 4.6. (n.)
	gevlerkte (n.)
1.3.	merkte, 4.6. (n,) be-
	Sterkte.
1.3.	sterkte, 4.6. (n,) ver-
1.3.	werkte, 4.6. (n,) be-

[p. 184]

ermde.
1.3.	kermde, 4.6. (n.)
1.3.	ontfermde, 4.6. (n.)
1.3.	schermde, 4.6. (n,) be-
ermen.
†	Ermen (armen.)
=	kermen.
=	ontfermen.
	Schermen.
=	schermen, be-
	Termen.
	Zwermen.
ermend.
	kermend.
	ontfermend.
	schermend, be-
ermer (s.)
	Kermer (s.)
	Ontfermer (s.)
	Schermer (s,) be-
erming.
	Kerming.
	Ontferming.
	Scherming, be-
erpen.
=	scherpen, ver-
	Sjerpen.
=	snerpen.
	Terpen.
=	werpen, ont- ver-
erpend.
	scherpend.
	snerpend.
	werpend, ont- ver-
erper.
	Scherper.
	Werper, ont- ver-
erpte.
	Scherpte.
1.3.	snerpte.
ersen.
	Ertsen.
	Kersen.
=	knersen.
	Persen.
=	persen.
=	schertsen.
=	ververschen.
ersing.
	Knersing.
	Persing.
	Schertsing.
	Verversching.
erste (n).
=	bersten.

[p. 185]

1.3.	knerste, 4.6. (n.)
1.3.	perste, 4.6. (n.)
1.3.	schertste, 4.6. (n.)
1.3.	ververschte, 4.6. (n.)
	de verschte (n.)
erten.
*	Concerten.
	Erten.
	Herten.
	Smerten.
ebtje (s.)
	Berdje (s.)
	Hertje (s.)
ervel.
	Kervel.
	Wervel.
erven.
=	bederven.
=	derven (missen.)
=	erven.
=	kerven.
	menigwerven.
	Scherven.
=	sterven.
=	werven, ver-
=	zwerven.
erwe.
	de Merwe, riv.
	Terwe.
dat ik verwe.
erwer (s.)
	Sperwer (s.)
	Verwer (s.)
esje (s.)
	Besje (s.)
	Flesje (s.)
	Hesje, vr. n.
	Lesje (s.)
	Mesje (s.)
	Schetsje (s.)
espen.
	Gespen.
	Hespen.
	Wespen.
essel.
	Hessel, m.n.
	Tessel, eil.
	Wessel, m.n.
essen.
	Beedlaressen.
	Bessen.
	Blessen.
	Bressen.
	Burgeressen.
	Danseressen.
	Dichteressen.
	Esschen.
	Flesschen.

[p. 186]

	Godessen.
	Hessen, Land.
=	lesschen.
	Lessen.
	Lezeressen.
	Meesteressen.
	Messen.
	Minnaressen.
	Moorderessen.
	Poëtessen.
=	pressen.
	Priesteressen.
	Prinsessen.
*	Processen.
	Profetessen.
	Schilderessen.
	Tooveressen.
	Tressen.
	Voogdessen.
	Zangeressen.
	Zondaressen.
essing.
	Lessching.
	Pressing.
este.
	beste.
	gemeste.
†	leste (laetste).
1.3.	mestte.
3.	restte.
	Veste.
1.3.	vestte.
esten.
	besten.
†	lesten.
=	mesten.
4.6.	mestten.
	Nesten.
	Pesten.
	Resten.
=	resten.
	Testen.
	Vesten.
=	vesten.
4.6.	vestten.
	Westen.
esting.
	Mesting.
	Vesting.
etel.
	Betel
	Ketel.
1.	ketel.
	Netel.
	vermetel.
	Zetel.
eteld.
	geketeld.
	geneteld.
2.3.5.	ketelt.
2.3.5.	zetelt, ver-
eten.
	Athleten.
	bekreten.
	Beten.

[p. 187]

4.6.	beten.
=	eten.
	gebeten.
	gegeten.
	geheten.
	gekreten.
	gekweten.
	Gemeten.
	gemeten, on-
	gereten, af-
	gesleten.
	gesmeten.
	gespeten.
	gespleten.
	gevreten.
	Geweten.
	geweten.
	gezeten.
=	heten.
	Ingezeten.
	Keten.
	Kreten.
4.6.	kreten, be-
4.6.	kweten.
=	meten, ver-
	Neten.
	Peten.
	Poëten.
	Profeten.
	Reten.
4.6.	sleten, ver-
4.6.	smeten.
	Speten.
	Spleten.
=	vergeten.
	vermeten.
	verweten.
=	vreten.
=	weten.
=	zweeten.
eter (s.)
	beter.
1.	beter, ver-
	Eter (s.)
	heeter.
	Meter (s.)
	Peter (s.)
	Veter (s.)
1.	veter.
	Vreter (s.)
eterd.
2.3.5.	betert, ver-
	gebeterd.
	geveterd, in-
2.3.5.	verbetert.
	verbeterd, on-
2.3.5.	vetert.
etheid.
	Nauwgezetheid.
	Netheid.
	Vetheid.
etje.
	Bedje.
	Gebedje.
	Jetje, vr. n.
	Kabinetje.
	Netje.
	Pretje.
	Reinetje.
	Smetje.

[p. 188]

	Trompetje.
	Vetje.
etsel.
	Beletsel.
	Blanketsel.
	Gemetsel.
1.	metsel.
	Staketsel.
	Zetsel.
etsen.
	Etser (s.)
=	etsen.
=	kletsen.
=	kwetsen.
=	metsen.
=	schetsen.
=	smetsen.
=	zwetsen.
etser (s.)
	Kwetser (s.)
	Metser (s.)
	Smetser (s.)
	Zwetser (s.)
etsen.
1.3.	etste, 4.6. (n.)
1.3.	kletste, 4.6. (n.)
1.3.	kwetste, 4.6. (n.)
1.3.	metste, 4.6. (n.)
1.3.	schetste, 4.6. (n.)
1.3.	smetste, 4.6. (n.)
1.3.	zwetste, 4.6. (n.)
etster (s.)
	Beletster (s.)
	Besmetster (s.)
	Blanketster (s.)
	Verpletster (s.)
	Zetster (s,) stoelen-
ette.
	Annette, vr. n.
	Antoinette, vr. n.
1.3.	belette.
1.3.	besmette.
*	Gazette, nieuwsbl.
	Henriëtte, vr. n.
1.3.	trompette.
	vette.
1.3.	zette.
etten.
	Banketten.
	beletten.
=	blanketten.
	Floretten.
	Netten.
=	pletten, ver-
=	smetten, be-
=	vetten.
	Wetten.
=	zetten, be- ont- ver-
etter (s.)
	Etter.
	Beletter (s.)
	Besmetter (s.)
	Ketter (s.)

[p. 189]

	Letter (s.)
	netter.
1.	pletter, ver-
1.	schetter.
	Trompetter.
	vetter.
	Zetter.
etterd.
3.	ettert.
	geëtterd.
	geletterd.
	gepletterd.
2.3.5.	plettert, ver-
2.3.5.	schettert.
	verketterd.
	verpletterd.
ettig.
	prettig.
	vettig.
	wettig, on-
etting.
	Besmetting.
	Blanketting.
	Ketting.
	Ontzetting.
	Verpletting.
eugde (n.)
	Deugden.
3.	heugde, ge-
1.3.	verheugde, 4.6. (n.)
	Vreugde.
eugel.
1.	beteugel.
	Beugel.
	Heugel.
	Teugel.
†	Veugel (vogel.)
	Vleugel.
eugeld.
	beteugeld.
2.3.5.	beteugelt.
†	Geveugelt' (gevogelte.)
	gevleugeld.
eugen.
=	deugen.
	Geheugen.
	Leugen.
† =	meugen (mogen.)
	Teugen.
=	verheugen.
	Zeugen.
euken.
	Beuken, boomen.
=	beuken.
	Breuken.
=	deuken.
=	jeuken.
	Keuken.
=	kreuken.
=	meuken.
	Reuken.
	Spreuken.
=	steuken.

[p. 190]

eukte (n.)
1.3.	beukte, 4.6. (n.)
1.3.	deukte, 4.6. (n.)
3.	jeukte.
1.3.	kreukte, 4.6. (n.)
1.3.	meukte, 4.6. (n.)
eulde (n.)
1.3.	heulde, 4.6. (n.)
3.	smeulde.
† 1.3.	speulde, 4.6. (n,) (speelde.)
2.3.	zeulde, 4.6. (n.)
eulen.
	Beulen.
=	heulen.
	Keulen.
†	Meulen (molen).
	Peulen.
=	smeulen.
	Veulen.
=	zeulen.
eunde (n.)
3.	dreunde.
1.3.	kreunde, 4.6. (n,) be-
1.3.	leunde, 4.6. (n.)
1.3.	steunde, 4.6. (n,) onder-
eunen.
†	Beunen, vischkaren.
	Deunen.
=	dreunen.
=	kreunen, be-
=	leunen.
=	steunen onder-
†	Zeunen (zonen.)
euning.
	Dreuning.
†	Heuning (honig.)
†	Keuning (koning.)
	Leuning.
	Ondersteuning.
†	Weuning (woning.)
eupel.
	Gepeupel.
	kreupel.
eurde (n.)
1.3.	besmeurde, 4.6. (n.)
1.3.	bespeurde, 4.6. (n.)
3.	gebeurde.
1.3.	keurde, 4.6. (n.)
1.3.	kleurde, 4.6. (n.)
1.3.	leurde, 4.6. (n.)
1.3.	scheurde, 4.6. (n,) ver-
1.3.	sleurde, 4.6. (n.)
† 1.3.	steurde, 4.6. (n,) (stoorde).
1.3.	treurde, 4.6. (n,) be-
1.3.	verbeurde, 4.6. (n.)
euren.
=	besmeuren.
=	bespeuren.

[p. 191]

=	beuren.
	Deuren.
=	gebeuren.
	Geuren.
	keuren.
=	Kleuren.
=	kleuren, ver-
	Leuren.
=	leuren.
=	scheuren, ver-
=	sleuren.
† =	steuren, (storen.)
=	treuren, be-
=	verbeuren.
euring.
	Scheuring.
†	Speuring.
	Treuring.
	Verbeuring.
eurig.
	geurig.
	keurig.
	kleurig.
	smeurig.
	treurig.
eurtje.
	Geurtje.
	Kleurtje.
eurze (n.)
	Beurze (n.)
	Keurze (n.)
euschheid.
	Heuschheid.
	Preutschheid.
eutel.
	Dreutel.
	Gepreutel.
	Keutel.
1.	preutel.
	Reutel.
	Sleutel.
euten.
	Geuten.
†	Neuten (noten.)
†	Scheuten (schoten.)
euter.
	Kleuter.
	Kneuter.
1.	peuter.
1.	teuter, be-
euvel.
	Euvel.
	Gekneuvel.
	Heuvel.
1.	keuvel,
euzel.
	beuzel, ver-
1.	peuzel.
	Reuzel.

[p. 192]

euzeld.
	gebeuzeld.
	gepeuzeld.
2.3.5.	beuzelt, ver-
2.3.5.	peuzelt.
	verbeuzeld.
euzen.
*	Geuzen.
=	kneuzen.
	Leuzen.
	Neuzen.
	Reuzen.
eva.
	Eva, vr. n.
de Neva, riv.
evel (s.)
	Drevel (een puntig yzer.)
	Geprevel.
	Gevel (s.)
	Hevel (s.)
	Knevel (s.)
	Nevel (s.)
1.	prevel.
1.	revel.
	Stevel (s.)
	wrevel.
eveld.
	beneveld.
	gekneveld.
	gepreveld.
	gereveld.
	gesteveld.
2.3.5.	knevelt.
2.3.5.	prevelt.
2.3.5.	revelt.
even.
	bedreven.
=	beven.
4.6.	bleven.
	Dreven.
4.6.	dreven, be-
	even, on-
	gebleven.
	gedreven, uit-
	gegeven, af-
	geheven.
	gekeven.
	geschreven.
	gesteven.
=	geven, be- ver-
	geweven.
	gewreven.
4.6.	keven.
=	kleven.
	Leven.
=	leven.
	Neven.
=	reven, sch. w.
	Steven.
=	streven, weder-
	Teven.
	verdreven.
	vergeven.
	weven.
4.6.	wreven.
	zeven.
=	zweven.

[p. 193]

evend.
	bevend.
	gevend.
	klevend.
	levend.
	strevend, weêr-
	wevend.
	zwevend.
evens.
	evens.
	nevens.
	tevens.
ever.
	Bever (s.)
	Ever, wild zwyn.
	Gever (s.)
	Jenever.
	Kever (s.)
	Lever (s.)
1.	lever.
	Tegenstrever (s.)
	Zeever.
everd.
	bezeeverd.
	geleverd.
	gezeeverd.
2.3.5.	levert.
2.3.5.	zeevert, be-
evig.
	hevig.
	onderhevig.
	stevig.
ezel (s.)
	Ezel (s.)
	Kwezel (s.)
	Vezel (s.)
	Wezel (s.)
ezen.
	Albanezen.
	Chinezen.
	dezen, na, voor-
	Ephesen.
	gelezen, uit-
=	genezen.
	Genuezen.
	geprezen.
	gerezen.
	gewezen, af-
=	lezen.
	Meezen.
	onderwezen.
	Peezen.
	Portugezen.
4.6.	rezen, ver-
	verrezen.
	verwezen.
=	vreezen.
	Weezen.
=	wezen.
4.6.	wezen, be- onder- ver-
ezer.
	Genezer.
	Lezer.

[p. 194]

ezing.
	Genezing.
	Lezing.
ezus.
	Jezus.
	Peloponnesus.