Algemeen letterkundig lexicon

dislocatie

Etym: Lat. dislocatio = verplaatsing.

Syntactische figuur waarbij een zinsdeel voor- of achterop wordt geplaatst om er de nadruk op te leggen. Een voorbeeld van vooropplaatsing vindt men in de eerste strofe van het gedicht 'Aan het graf' van M. Nijhoff:

Vliegen en vlinders, kinderen en bijen, [...] daar hield je van
(M. Nijhoff, VG, 1995, p. 225)

disjunctie zie hyperbaton

dispondee