Algemeen letterkundig lexicon

communio-1

Etym: Lat. communio = gemeenschap.

Vorm van associatie tussen de spreker en degene die wordt aangesproken, waarbij de spreker zichzelf verbindt met wat de ander denkt of doet. De bedoeling hiervan is dat men een vertrouwensrelatie opbouwt. Dit kan men taalkundig zo inrichten dat men de tweede persoon (jij, jullie, u) vervangt door de eerste persoon meervoud: 'Zullen we dat onderwerp nog eens aansnijden?'.

communicatio zie percontatio

communio-2 zie symploce