Algemeen letterkundig lexicon

carmen

Etym: Lat. gezang, lied, gedicht.

Middellatijnse benaming voor zowel strofische liederen (lyriek), bijv. de Carmina burana, als heldenliederen (epiek, epos), bijv. het Carmen de Hastingiae proelio (ed. Morton en Muntz, 1972) van Guy van Amiens (1058-1075) waarin de slag bij Hastings (1066) bezongen wordt.

Lit: F.J. Raby, A history of secular Latin poetry in the Middle Ages, 2 dln. (1967²) • P. Dronke, Medieval Latin and the rise of European love-lyric, 2 dln. (1968).

caramelvers zie ulevelrijm

carmen figuratum zie figuurgedicht