Algemeen letterkundig lexicon

drinklied

Lied gezongen door een feestend gezelschap bij het uitspreken van een heilwens, bijv. aan het bruidspaar, vaak door een (mannelijk) gezelschap bijeengekomen met de uitdrukkelijke bedoeling om stevig alcohol te nuttigen. Door de eeuwen heen behoorde het drinklied tot het repertoire van studenten, zoals o.m. blijkt uit het werk van Aernout van Overbeke (1632-1674). Het lied heeft de functie het drinken te temporiseren en tot een (vrolijk) sociaal gebeuren te verheffen, zoals blijkt uit een 14^de-eeuws drinklied dat begint met de regels:

Scinc  her den wyn;
gheselle myn,
wi willen vroilic leven [...]
 (Het oude Nederlandsche lied, ed. Van Duyse, dl. II, 1905, p. 1086-1087)

Rond 1700 verscheen in Amsterdam de Hollandsche minne- en drinkliederen verzameld door Mr. Servaas de Konink. Han G. Hoekstra bracht onder de titel De dorstige dichter (1939) een groot aantal oudere en moderne drinkliederen bijeen.

Lit: H. Ritte, Das Trinklied in Deutschland und Schweden: vergleichende Typologie der Motive, bis 1800 (1973) • H. Verstraete, ‘Mr. Fock en mr. Nout, studentikoze dichters’ in Proteus 6 (1989-1990) 3, p. 8-22 • V. Gammon, Desire, drink and death in English folk and vernacular song, 1600-1900 (2008).

driekoningenspel

droedel zie rebus