Algemeen letterkundig lexicon

pictogram

Etym: Lat. pictum = geschilderd; Gr. gramma = letterteken; vandaar: beeldschrift.

Term uit de schriftgeschiedenis voor een primitieve tekening die dienst doet als taalteken. Pictografie of beeldschrift wordt beschouwd als het voorstadium voor het schrift dat gebruik maakt van logogram-2 en syllabogram, vaak in de vorm van een petroglief of petrogram. Men spreekt in dit verband wel van ideografisch schrift.

In de moderne tijd hebben pictogrammen hun herintrede gedaan in situaties waarin internationaal verkeer om voor ieder direct herkenbare tekens vraagt: verkeersborden, bewegwijzering op vliegvelden, in stations en gebouwen.

Een reeks moderne pictogrammen. [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (1988⁴), p. 14]

Lit: I.J. Gelb, A study of writing (1974) • P. Ruisch & E.Theys, Pictogrammen & iconen (1998) • A. Robinson, Alfabet, hiëroglief en pictogram (vert., 2004) • R. Modley (red.), 100 pictorial symbols: cd-rom & book (2007) • Van Dale aanwijswoordenboek (2009).

pictografisch schrift

pictorialisme