convenance

Etym: Fr. gepastheid, geschiktheid < Lat. con-venitre = bijeen-komen, overeen-komen.

Moderne, door R. Dragonetti ingevoerde poëticale term voor de deelname van de auteur aan het poëtische en het waardesysteem dat in de gemeenschap leeft en waarvan hij de vertolking en dus de bevestiging brengt.

Lit: R. Dragonetti, La technique poétique des trouvères dans la chanson courtoise (1960) • F. Willaert, De poëtica van Hadewijch in de Strofische Gedichten (1984), p. 24.