Evangelische liederen

N^o. 773.

1.

O die alles had verloren!
Ook zich zelfs, en t'aller tyd
Slegs het Een' had uitverkoren,
't Welk den geest en 't hart verblydt.

2.

O die alles had vergeten!
Om na by zyn God te zyn,
Wiens genaade, ongemeten,
Maakt het hert gerust en rein.

3.

O was onze ziel verdronken
In des Heilands Liefde-zee!
Daar door was zy gansch ontzonken
Alle kommer, angst en wee.

4.

O die 't aardsche daar kon laaten!
Dat hy vry van 't ydel all'

[p. 38]

 

Wand'len mogt op 's vreedes straaten,

 

Door dit droevig jammerdal.

5.

O was dat ons hert ontnomen,
't Welk verlokt door yd'len glans!
En af houdt tot God te komen,
In wien alle Goed is gansch.

6.

O dat wy den Heiland vonden
In ons, door zyn Liefde stem!
En ons eeuwig Hem verbonden!
Niets is alles buiten Hem.

7.

O was 't ooge van ons herte
Steeds alleen tot God gewendt!
Zo had ook, de vrees en smerte
In 't Geweeten, gansch een end.

8.

O Gy oorspronk alles Leevens!
Trek, al is 't door kruis en pyn,
Tot U Geest en ziele tevens,
Dat wy eeuwig met U zyn.